Problemy zdrowotne i praca - czy da się to połączyć?

Powrót do aktywności zawodowej po operacji lub chorobie jest możliwy w większości przypadków. Niekiedy może on jednak wymagać zmiany dotychczasowego stanowiska na takie, które będzie mniej obciążające. Sprawdź, jak wygląda kwestia pracy fizycznej po operacji kręgosłupa, po wszczepieniu rozrusznika serca oraz podczas leczenia schizofrenii.

Operacja kręgosłupa a praca

Zmiana zawodu może być konieczna w przypadku pracowników, którzy przeszli operację kręgosłupa. Zabieg ten wymaga bardzo długiej rekonwalescencji, a po powrocie do sprawności, niezalecane jest dźwiganie, pochylanie się i inne aktywności, które mogą spowodować przeciążenie grzbietu. W temacie operacji kręgosłupa i pracy powinien wypowiedzieć się lekarz prowadzący. W przypadku niektórych pacjentów wielogodzinne siedzenie przed komputerem również może nie wchodzić w grę. Ograniczenia po okresie rekonwalescencji są jednak kwestią mocno indywidualną, dlatego ze wszelkimi wątpliwościami dotyczącymi powrotu do aktywności zawodowej, warto zwrócić się do specjalisty. Więcej na temat pracy po operacji kręgosłupa, możesz przeczytać na blogu GoWork.pl: https://www.gowork.pl/poradnik/3/kariera/czy-po-operacji-kregoslupa-mozna-pracowac-fizycznie.

Rozrusznik serca a praca

Rozrusznik serca to urządzenie, którego celem jest elektryczna stymulacja serca. Ze względu na ryzyko nagłego zatrzymania krążenia, założenie rozrusznika jest koniecznością u niektórych pacjentów. Może on okazać się niezbędny po zawale, a także w przypadku chorób i zaburzeń takich jak migotanie przedsionków, kardiomiopatia, bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia, zespół chorego węzła zatokowo-przedsionkowego czy blog odnóg pęczka Hisa. 

Życie ze stymulatorem serca nie musi oznaczać końca kariery zawodowej, ale istnieją pewne ograniczenia, o których należy pamiętać. Wątpliwości dotyczą w szczególności pracy fizycznej z rozrusznikiem serca, o której przeczytasz więcej w tym artykule na blogu GoWork.pl. W tym przypadku wszystko zależy od rodzaju dolegliwości, przez które wszczepienie stymulatora okazało się koniecznością, dlatego warto przedyskutować tę kwestię z lekarzem. Niektórzy pacjenci nawet po operacji wykazują małą tolerancję wysiłku fizycznego. Z tego powodu, powinni oni rozważyć zmianę pracy na taką, która wymaga mniejszej aktywności lub biurową. 

Na co jeszcze powinni uważać pracownicy z rozrusznikiem serca? Stymulator posiada zabezpieczenia chroniące go przed polem elektromagnetycznym, jednak osoby, którym go wszczepiono, powinny unikać bliskiego kontaktu z niektórymi urządzeniami i maszynami. Mowa na przykład o transformatorach, niektórych urządzeniach przemysłowych (sprzęcie spawalniczym, pilarkach łańcuchowych), transformatorach czy masztach radiowych. Zalecane jest ponadto zachowanie odstępu od płyt indukcyjnych oraz kolumn stereo. Osoby, które pracują z rozrusznikiem serca w sklepie, nie powinny przebywać zbyt długo w pobliżu bramek antykradzieżowych - mogą one zaburzać pracę urządzenia.

Schorzenia psychiczne w pracy: schizofrenia

Co w przypadku pacjentów, którzy borykają się z chorobami i zaburzeniami psychicznymi, ale nie chcą rezygnować z życia zawodowego? Kwestia ta należy do szczególnie trudnych w przypadku schizofrenii. Stygmatyzacja tej choroby i narosłe wokół niej mity sprawiają, że tylko jeden procent cierpiących na nią osób ma stałą pracę. Pacjent, który pozostaje pod opieką lekarza i przyjmuje leki, może jednak z powodzeniem znaleźć zatrudnienie. Szczególnie że aktywność zawodowa jest bardzo ważnym czynnikiem pomagającym w powrocie do zdrowia. Co więcej, wiele firm mogłoby zyskać na zatrudnieniu osób leczących się z powodu schizofrenii. Według badań często są one ponadprzeciętnie inteligentne, kreatywne, pomysłowe, a także posiadają zdolności analityczne, ścisłe oraz artystyczne. Aktywność zawodowa wiąże się również z nawiązywaniem kontaktów międzyludzkich, ustrukturyzowaniem dnia, obowiązkami oraz poczuciem przynależności społecznej. To wszystko ma niebagatelne znaczenie w procesie powrotu do zdrowia. Chęć powrotu do pracy warto jednak skonsultować z lekarzem lub terapeutą. 

Choroby fizyczne i psychiczne nie muszą oznaczać końca kariery zawodowej. Należy jednak stosować się do zaleceń lekarza i dać sobie czas na rekonwalescencję.