- Polecane
- Endokrynologia
- Okulistyka
- Ortopedia
- Stomatologia
- Alergologia
- Kardiologia
- Ginekologia
- Dermatologia
- Neurologia
- Laryngologia
- Urologia
- Pulmonologia
- Diabetologia
- Zdrowie
- Odżywianie i Diety
- Pediatria
- Badania i diagnostyka
- proktologia
- Psychiatria i psychologia
- Reumatologia
- medycyna estetyczna
- Hematologia
- Onkologia
- Chirurgia
- Czasopismo OSOZ
- Nefrologia
- Gastrologia
Nużeniec – czym się charakteryzuje i jakie choroby wywołuje?
Artykuł sponsorowany
Choroby pasożytnicze występujące u człowieka nie zawsze dają jednoznaczne objawy, przez co szansa na ich zdiagnozowanie w początkowym stadium sięga niemal zeru. Tak bywa w przypadku nużycy (demodekoza), czyli choroby skóry wywoływanej przez nużeńce, która przybiera swoją aktywną formę nawet wiele lat po zakażeniu pasożytem. Zatem czym charakteryzuje się nużeniec i czy może stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia człowieka?
Nużeniec – co to jest?
Nużeniec to pasożytniczy roztocz należący do typu stawonogów, który bytuje nie tylko u człowieka, ale również u innych gatunków ssaków. Dlatego też możemy wyróżnić nawet do kilkudziesięciu rodzajów nużeńca, jednak tylko dwa z nich obierają za swoich żywicieli człowieka. Są to: nużeniec ludzki (Demodex folliculorum) oraz nużeniec krótki (Demodex brevis). Pasożyty są niewidoczne dla ludzkiego oka z uwagi na niewielkie rozmiary, jakie przybierają po osiągnięciu formy właściwej. W przypadku nużeńca ludzkiego mówi się o długości do 0,4 mm, natomiast u nużeńca krótkiego obserwuje się wzrost do zaledwie 0,3 mm. Znakami charakterystycznym nużeńców jest och obły, robakowaty kształt oraz obecność 4 par odnóży, które pozwalają pasożytom sprawnie rozszerzać terytorium ekspansji u swojego żywiciela.
Nużeniec – miejsca występowania
Nużeńce żywią się głównie lipidami, obumarłym naskórkiem, przesączem osocza krwi i łojem, co czyni powierzchnię ludzkiej skóry i okolic jej owłosienia idealnym środowiskiem dla rozwoju pasożytów. Miejsca występowania nużeńców różnią się jednak w zależności od rodzaju eukarionta. Nużeniec ludzki najczęściej atakuje mieszki włosowe brwi i rzęs oraz gruczoły łojowe Zeissa znajdujące się w skórze powiek. Nużeniec krótki natomiast kolonizuje się w gruczołach łojowych Meiboma, które również można wyróżnić w budowie anatomicznej powiek, tyle że w ich tylnych krawędziach.
Nużeniec – rozwój choroby
Symptomy świadczące o zakażeniu nużeńcem bardzo często mylone są z objawami innych schorzeń o podłożu dermatologicznym, przez co postawienie trafnej diagnozy często zajmuje znacznie więcej czasu niż w przypadku pozostałych chorób pasożytniczych. Zakażenie nużeńcem najczęściej przybiera postać pasywną, nie dając żadnych widocznych objawów przez długi czas. Jednak obniżona odporność, zaburzenia gospodarki hormonalnej czy inne zakażenia drobnoustrojami mogą powodować uaktywnienie się demodekozy. Rozwój choroby obserwuje się najczęściej u osób starszych po 70. roku życia, choć zdarzają się przypadki zachorowań przed przekroczeniem tej granicy. Z medycznego punktu widzenia dzieci są najmniej narażone na zakażenie nużeńcem, co ma związek z niskim poziomem wydzielanego łoju przez gruczoły.
Nużeniec – objawy
Demodekoza u większości zarażonych przebiega bezobjawowo, jednak niektóre czynniki środowiskowe powodują wzrost aktywności nużeńców w skórze żywiciela. Jednoznaczne zdiagnozowanie nużycy jest o tyle trudne, że jej objawy łudząco przypominają symptomy towarzyszące popularnym dolegliwościom skórnym takim jak trądzik różowaty, zaskórniki, reakcje alergiczne, łuszczenie się skóry czy miejscowe zaczerwienienie.
Aktywna postać zakażenia nużeńcem daje nieprzyjemne objawy w postaci silnego świądu skóry, łuszczenia się jej, powstawania grudek czy krostek. Choroba jest niestety zaraźliwa i łatwo przenieść ją np. na pozostałych domowników. Dlatego niezbędne jest rozpoczęcie leczenia oraz stosowanie się do zaleceń, zapobiegających zakażeniu się przez inne osoby – mówi dr n. med. Igor Michajłowski, specjalista dermatolog z Clinica Cosmetologica.
Oznaki zakażenia nużeńcem bardzo często występują również w okolicach oczu, powodując ich podrażnienie, opuchliznę czy występowanie miejscowych ognisk zapalnych. W wyniku zainfekowania nużeńcem ludzkim bardzo często dochodzi do przewlekłego zapalenia brzegów powiek. Z kolei nużeniec krótki powodując dysfunkcję gruczołów Meiboma i nadmierne odparowywanie filmu łzowego przyczynia się do występowania zespołu suchego oka. Rozwojowi nużycy można jednak skutecznie zapobiegać. Warto stosować naturalne dermokosmetyki już przy pierwszych objawach choroby. Dermokosmetyki sprawdzą się również do stosowania profilaktycznego oraz gdy chcemy zapobiec nawrotom dolegliwości.
Nużeniec – jak można się zarazić?
Nużeniec należy do jednych z najbardziej rozpowszechnionych form pasożytniczych bytujących na skórze człowieka, dlatego też do zakażenia dochodzi stosunkowo łatwo. Nużeńcem można się zarazić poprzez bezpośredni kontakt z nosicielem pasożyta, ale również poprzez wspólne użytkowanie przyborów higienicznych czy kosmetyków z osobą zakażoną. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że nużeńce przenoszą się również wraz z cząsteczkami kurzu, co zwiększa ryzyko zachorowania na nużycę.
Nużeniec – diagnostyka
Prawidłowe rozpoznanie demodekozy możliwe jest tylko poprzez wykonanie badań laboratoryjnych z użyciem mikroskopu. Analizie poddawane są próbki pobierane z miejsc bytowania domniemanego pasożyta w formie wydzieliny z gruczołów łojowych, fragmentów martwego naskórka czy też brwi czy rzęs wraz z cebulkami. Po postawieniu jednoznacznej diagnozy można rozpocząć kurację przeciwpasożytniczą.
Nużeniec – leczenie
Leczenie nużycy to proces długotrwały, który opiera się nie tylko na zwalczaniu bezpośrednio na osłabieniu aktywności nużeńca i jego całkowitej eliminacji, ale również na działaniach profilaktycznych zapobiegających nawrotowi choroby. Zwalczanie demodekozy odbywa się przy pomocy różnego rodzaju środków leczniczych zawierających m.in. iwermektynę, metronidazol czy heksachorobenzenu. Wsparciem dla leczenia nużycy są również preparaty o działaniu przeciwzapalnym w postaci maści rtęciowej czy olejku herbacianego.
Skutecznym rozwiązaniem są również dermokosmetyki. Na szczególną uwagę zasługują naturalne preparaty Odexim. Zawarte w nich składniki aktywne niszczą roztocza, będące przyczyną dolegliwości. Ponadto dermokosmetyki Odexim mają właściwości przeciwzapalne, antybakteryjne, łagodzące oraz pielęgnacyjne. Dzięki temu redukują nieprzyjemne objawy choroby, takie jak: swędzenie, nadmierne przetłuszczanie oraz łuszczenie się skóry, a także krostki i zaczerwienienia. Ich zaletą jest również dostępność bez recepty. Sprawdzą się doskonale, gdy nie możemy udać się na wizytę do dermatologa (np. w trakcie wyjazdu). Stosując zestaw Odexim, skutecznie i kompleksowo zapobiegniesz rozwojowi choroby jaką jest nużyca!
Autor
Redakcja LekarzeBezKolejki.pl - W skład zespołu redakcyjnego portalu LekarzeBezKolejki.pl wchodzą wykwalifikowani farmaceuci. Ich bogate doświadczenie zawodowe i gruntowna wiedza nabyta na studiach farmaceutycznych umożliwiają tworzenie wiarygodnych i rzeczowych tekstów zgodnie z zasadami medycyny opartej na dowodach naukowych (EBM). Treści te są zawsze oparte na solidnych źródłach, takich jak aktualne badania naukowe czy specjalistyczne publikacje. Zespół łączy profesjonalizm z pasją do ciągłego rozwijania się i chęcią dzielenia się wiedzą, co przekłada się na atrakcyjne i wciągające materiały edukacyjne dla użytkowników.