Ciągłe uczucie niepokoju – zaburzenia lękowe i nie tylko

Za ciągłe uczucie niepokoju mogą odpowiadać zaburzenia lękowe. Istnieje ich naprawdę wiele rodzajów i każdy ten rodzaj ma swoją własną, specyficzną, charakterystykę. Do zaburzeń lękowych zalicza się bowiem:

• Fobie specyficzne – strach przed ciemnością, strach przed psami, szczurami, ciasnymi pomieszczeniami – wymieniać można naprawdę długo, bo fobie specyficzne mogą dotyczyć tak naprawdę każdego aspektu życia i mniej lub bardziej utrudniać zwyczajne funkcjonowanie, w zależności od nasilenia fobii i konkretnego czynnika, który wyzwala silny, irracjonalny lęk.
• Lęk paniczny z agorafobią lub bez – w tym przypadku pojawiają się silne napady paniki, które nie są związane z żadnym konkretnym czynnikiem i mogą pojawiać się w dowolnym momencie. Podczas ich trwania osoba dotknięta lękiem panicznym nie do końca nad sobą panuje, odczuwa silne bóle, kołatanie serca i inne, bardzo nasilone, objawy somatyczne. Czasami lęk paniczny związany jest z agorafobią – osoba nim dotknięta obawia się przebywać na otwartych przestrzeniach, w miejscach, gdzie występuje dużo ludzi. Obawia się bowiem, że dostanie w takich warunkach ataku paniki i nikt jej nie pomoże.
• Fobię społeczną – silny strach przed sytuacjami społecznymi. Może to obejmować rozmowy z obcymi ludźmi, jedzenie w miejscach publicznych, wykonywanie połączeń telefonicznych i wiele innych elementów codzienności. Fobia społeczna to też strach, który wywołuje samo wyobrażenie sobie konkretnych sytuacji.
• Zespół stresu pourazowego i ostrego stresu - te dwa pojęcia są ze sobą dość związane, jednak dotyczą innego problemu. Zarówno zespół stresu pourazowego, jak i ostrego stresu pojawić się mogą na skutek bardzo traumatycznych przeżyć – wojny, klęski żywiołowej, ataku terrorystycznego, u świadków morderstwa lub osób brutalnie zaatakowanych. W przypadku zespołu ostrego stresu występują objawy dysocjacyjne. Osoba nim dotknięta zmaga się z depersonalizacją, oszołomieniem, derealizacją czy problemami z pamięcią. W przypadku zespołu stresu pourazowego występują koszmary nocne, problemy ze snem, nawracające wspomnienia dotyczące traumatycznego wydarzenia. Osoba nim dotknięta za wszelką cenę będzie unikać wszystkiego, co kojarzy jej się z traumatyczną sytuacją.
• Zespół lęku uogólnionego – występuje silny niepokój, który osobie zaburzonej w ten sposób towarzyszy w sposób ciągły. Nie jest ona w stanie walczyć ze swoim lękiem i poczuciem niepokoju. Nie jest też w stanie zlokalizować jego źródła i odczuwa niepokój niezależnie od tego, co się właśnie dzieje w jej życiu. Nawet jeśli nie ma do tego racjonalnych przesłanek.

Zaburzenia te są bardzo różne, pojawiają się też z różnych przyczyn. Jednak ciągłe uczucie lęku i silny, irracjonalny, chroniczny niepokój jest tym, co je łączy. Takie zaburzenia mogą bardzo mocno utrudnić, w skrajnych przypadkach wręcz uniemożliwić, codzienne funkcjonowanie. Dlatego nie można ich lekceważyć.
Nie tylko osoby zmagające się z zaburzeniami lękowymi mogą doświadczać niepokoju. Niepokój to stan ducha, który może towarzyszyć ludziom w wielu sytuacjach – i bywa też tak, że jest zupełnie uzasadniony. Bywa też, że uczucie silnego, ciągłego niepokoju, jest powodowane przez inne zaburzenia, które dręczą człowieka – w tym zaburzenia depresyjne i depresja.

Skąd się bierze niepokój?

Niepokój to sygnał od organizmu, że coś nie dzieje się tak, jak powinno. Niepokój pozwala pozostać czujnym i szybko zareagować w przypadku niebezpieczeństwa. Bywa jednak, że niebezpieczeństwa nie ma, nie da się go zlokalizować, a dany człowiek i tak nie może się odprężyć. To może być powodowane zaburzeniami lękowymi i innymi problemami, które rozwijają się w przypadku danej osoby.

Dlatego jeśli zmagasz się z ciągłym uczuciem niepokoju lub znasz kogoś, kto ma z tym problem, warto jest zacząć działać. Żaden niepokój nie bierze się znikąd. Zawsze świadczy o czymś, czym trzeba się zająć. Źródłem niepokoju może być:

• Depresja
• Zaburzenia lękowe
• Zaburzenia kompulsywno-obsesyjne
• Silny, chroniczny stres

Za ich występowanie mogą odpowiadać czynniki genetyczne, środowiskowe czy społeczne. Mogą pojawić się podczas gwałtownej zmiany w życiu lub w następstwie traumatycznego wydarzenia. Osoby, których członkowie rodzin zmagają się z depresją lub zaburzeniami lękowymi, same mogą mieć silniejsze tendencje do odczuwania strachu i niepokoju, co może powodować rozwinięcie zaburzeń również u nich.

Uwolnij się od niepokoju

Niepokój nie jest uczuciem przyjemnym. Często też idzie w parze ze strachem. Potrafi być paraliżujący i utrudniać zwyczajne, codzienne czynności. Dlatego tak ważne jest to, by z nim walczyć. Można to zrobić na wiele sposobów, ale najważniejsze to zacząć działać. Nie należy lekceważyć tego problemu.

Bardzo ważne jest otrzymanie odpowiedniej diagnozy i ustalenie, jaki konkretnie problem może być przyczyną takich odczuć. W tym pomoże lekarz psychiatra. Nie należy się bać psychiatry – słowo to nadal potrafi wzbudzać lęk przez swoiste tabu, które nadal jeszcze jest obecne w społeczeństwie.

Jednak pamiętaj, że lekarz psychiatra przede wszystkim chce Ci pomóc uporać się z problemami. Może dokonać właściwej diagnozy, zalecić odpowiednią farmakoterapię, a także zasugerować psychoterapię. W przypadku zaburzeń lękowych czy depresji to właśnie psychoterapia uchodzi za główną metodę radzenia sobie z problemem. Jeśli szukasz więcej informacji na temat tego, jak może Ci pomóc psychiatra, zajrzyj tutaj: https://psychoterapiacotam.pl/psychiatra-warszawa/.

Im szybciej podejmiesz odpowiednie kroki, do odzyskania zdrowia i wewnętrznej równowagi, tym lepiej dla Ciebie.