Kiedy iść z dzieckiem do psychologa?

Wielu rodziców zastanawia się, kiedy warto iść z dzieckiem do psychologa. Mają wątpliwości, czy problem ich i ich dziecka jest na tyle poważny, że warto to zrobić. W rezultacie wahają się, odwlekają decyzję i sprawiają, że problem jeszcze bardziej przybiera na sile. Nie warto ignorować nawet najdrobniejszych sygnałów, że z dzieckiem dzieje się coś nie tak. Każde odstępstwo od normy, zmiana w zachowaniu dziecka, wszystkie sygnały świadczące o jakichkolwiek kłopotach powinny już wzbudzić Twoją czujność. Często zdarza się tak, że sam jesteś w stanie poradzić sobie z bolączkami i kłopotami, które dręczą Twoje dziecko. Jeśli jednak zapewniasz mu wsparcie, miłość, troskę i niezmierzone pokłady zrozumienia oraz empatii, a stan Twojego dziecka nie poprawia się – psycholog dziecięcy będzie dobrym rozwiązaniem.

Niewiele osób zdaje sobie z tego sprawę, ale do psychologa można zabrać już niemowlaka, który ukończył trzeci miesiąc życia. Jest to najwcześniejszy okres, w którym można zauważyć, że w zachowaniu dziecka pojawia się coś nieprawidłowego. Niemowlaka do psychologa warto zabrać wtedy, gdy:

• Ma obniżone lub zwiększone napięcie mięśniowe
• Jest nadwrażliwe na bodźce – ruchowe, smakowe, słuchowe czy wzrokowe
• Wykazuje się niewielką wrażliwością na bodźce
• Zachowuje się nerwowo przy karmieniu piersią, choć karmiony jest w sposób prawidłowy
• Nie potrafi skupić się dłużej na jednej zabawce lub zabawie
• Jest rozdrażniony
• Zachowuje się niespokojnie
• Ma problemy ze snem
• Jest wycofany

Do psychologa uczęszczają też dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, a także nastolatkowie w trudnym okresie wieku dojrzewania. Co w takim przypadku może być powodem, dla którego warto odwiedzić psychologa?

• Problemy z nawiązywaniem kontaktu z rówieśnikami
• Chorobliwa nieśmiałość i wycofanie
• Problemy z emocjami – nadmierna płaczliwość lub agresja
• Brak zainteresowania rówieśnikami
• Zaburzenia snu
• Zaburzenia łaknienia
• Zmiany w zachowaniu spowodowane zmianami życiowymi: pojawieniem się rodzeństwa, przeprowadzką, zmianą szkoły lub przedszkola
• Śmierć kogoś bliskiego
• Stany lękowe i fobie
• Zachowania autoagresywne
• Problemy z nauką i koncentracją

Jeżeli zachowanie Twojego dziecka nagle się zmienia – opuszcza się w nauce, przestaje być zainteresowane swoim dotychczasowym hobby, czy kolegami albo zaczyna mieć problemy związane z utrzymywaniem emocji na wodzy – być może będzie mu potrzebny psycholog. Udaj się do niego, jeśli czujesz, że sobie nie radzisz i nie jesteś w stanie pomóc dziecku.

Nie bagatelizuj dziecięcych problemów, nie umniejszaj ich wagi. Dla dziecka jego problemy nie są błahe, tylko bardzo poważne. Ignorowanie ich, wyśmiewanie się z nich, czy umniejszanie im może sprawić, że dziecko wpadnie w jeszcze większe problemy, bo nie będzie czuło w Tobie oparcia i straci do Ciebie zaufanie, może też rozwinąć problemy z samooceną.

Jakie pytania może zadać dziecku psycholog?

Dobry psycholog zawsze dopasowuje swoje metody działania do indywidualnych potrzeb danego dziecka. Całe spotkanie przebiega w bardzo luźnej atmosferze. Przypomina przyjacielską rozmowę, a nie przesłuchanie. Psycholog rozmawia z dzieckiem, pozwala mu się bawić – rysować, czy układać klocki w trakcie. Wszystko to ma wpłynąć pozytywnie na dziecko i jego chęć otworzenia się przed psychologiem.

Psycholog kieruje rozmową tak, by móc jak najlepiej zrozumieć problemy, które dręczą dziecko i móc pojąć ich istotę, a także poznać spojrzenie dziecka na wiele spraw, które go dotyczą. Dlatego nie ma jednej, uniwersalnej listy pytań, które może on zadać. Cała rozmowa dostosowana jest też do możliwości poznawczych dziecka, które zależą od jego wieku i stopnia rozwoju intelektualnego oraz emocjonalnego.

Może się nawet wydawać, że psycholog pyta o rzeczy błahe, które pozornie nie mają żadnego związku z danym problemem, ale na podstawie odpowiedzi dziecka, czy tego, w jaki sposób naświetla ono daną sytuację, jest w stanie naprawdę wiele wyciągnąć. Więcej na ten temat przeczytasz tutaj: https://psychoterapiacotam.pl/jak-wyglada-wizyta-u-psychologa-dzieciecego/

Jak przygotować się do wizyty u psychologa dziecięcego?

Wielu rodziców pragnie jak najlepiej przygotować się do wizyty u psychologa dziecięcego, co jest postawą godną pochwały. Przede wszystkim zabierz ze sobą wszelkie dokumenty, które mogą okazać się przydatne – opinie pedagoga szkolnego czy wychowawcy, inne opinie psychologiczne z wcześniejszych konsultacji lub oceny opisowe, które dziecko dostało w szkole bądź przedszkolu.

Możesz też sporządzić sobie stosowne notatki. W punktach spisz wszystkie tematy, które chcesz poruszyć podczas wizyty u psychologa – umieść tam wszystko, o co chcesz zapytać. Nie bój się, żadne pytanie nie będzie odebrane jako banalne.

Pamiętaj też o najważniejszym: jeśli specjalista nie poprosi Cię, by było inaczej, to pierwsza wizyta u psychologa dziecięcego odbywa się bez obecności dziecka. To wtedy masz okazję do porozmawiania z psychologiem o swoich obawach, wątpliwościach czy problemach, które Cię dręczą w związku z Twoim dzieckiem. Wtedy psycholog zbiera wywiad, a informacje, które otrzyma, posłużą mu podczas spotkania z dzieckiem.

Dziecko też przygotuj na spotkanie z psychologiem. Nie pozwól, by czuło, że idzie tam za karę, czy z powodu tego, że jest gorsze lub wybrakowane. Nie ukrywaj celu podróży, choć opowiedz o nim adekwatnie do wieku dziecka.

Nie wchodź z dzieckiem do gabinetu psychologa, jeśli nie zostaniesz o to poproszony. Na ogół bywa tak, że spotkania odbywają się tylko pomiędzy dzieckiem a psychologiem. Jeżeli dziecko cierpi na silny lęk separacyjny i odmawia wejścia do gabinetu bez rodziców, prawdopodobnie zostaniesz poproszony o wejście do środka. Z biegiem czasu jednak dziecko musi zacząć się uczyć, przebywać bez stałego nadzoru rodziców, a rozmowy sam na sam z psychologiem mogą być w tym bardzo pomocne.

Po spotkaniu dziecka z psychologiem nie wchodź do gabinetu, nie zostawiaj dziecka pod drzwiami. Wypytywanie o przebieg spotkania może być bardzo źle odebrane przez dziecko, które liczyło na to, że treść rozmów pozostanie prywatna. Uszanuj jego prawo do prywatności. Dziecko nie chce też słyszeć na swój temat żadnych negatywnych opinii – nie oskarżaj go, nie tłumacz psychologowi, że „na pewno zachowywało się niewłaściwie” i nie podważaj słów dziecka przy psychologu, bo może to bardzo niekorzystnie wpłynąć na relację dziecka z Tobą i samym psychologiem.

Nie spodziewaj się też natychmiastowych efektów i nie bądź rozczarowany – zwłaszcza dzieckiem. Jedno spotkanie może pomóc, choć z reguły potrzeba ich kilka. W uzasadnionych przypadkach psycholog może zadecydować o tym, że lepsze efekty przyniosłaby psychoterapia lub wizyta u lekarza psychiatry. Nie bój się tego, bądź na to gotowy. Chodzi przecież przede wszystkim o dobro Twojego dziecka.

Jak wybrać dobrego psychologa dla dziecka?

Każdy rodzic chce dla swojego dziecka jak najlepiej – dotyczy to także psychologa, do którego chce go zapisać. Żeby znaleźć tego najlepszego, zrób stosowne rozeznanie. Popytaj znajomych, być może toś będzie mógł polecić Ci kogoś godnego zaufania.

Jeżeli nie chcesz angażować w ten proces znajomych, zrób rozeznanie samodzielnie. Spotkaj się z psychologiem, porozmawiaj z nim i rozwiej swoje wątpliwości. Szukaj doświadczonych, renomowanych gabinetów, które cieszą się zaufaniem ludzi i mają doświadczenie w pomocy dzieciom w różnym wieku. Pamiętaj, że problemami dzieci najlepiej zajmie się psycholog dziecięcy, dlatego zwracaj uwagę na tę specjalizację.

Dobry psycholog dziecięcy w Warszawie jest naprawdę na wagę złota. Nie bój się pytać i sprawdzać – w końcu na szali jest dobro Twojego dziecka i spokój Twojej rodziny. Wizyta u psychologa jest w stanie wiele pomóc. Dobry psycholog to też taki, który nie boi się przyznać, że sama jego pomoc to za mało i doradzić pomoc innych specjalistów, w tym psychoterapeuty lub lekarza psychiatry. Zrobi to dlatego, że ma na myśli wyłącznie dobro dziecka i jego rodziców, którzy mu zaufali.

Autor