Suchy zębodół - co to takiego?

Suchy zębodół, czy pusty zębodół, to potoczne określenie na poekstrakcyjne zapalenie zębodołu (PZZ). Występuje ono stosunkowo często, nawet u 4% pacjentów, częściej u kobiet, które ukończyły 40. rok życia.

W wyniku usunięcia zęba zostaje przerwana błona śluzowa, co prowadzi do powstania rany. Zębodół wypełnia się krwią, z którego powstaje skrzep chroniący ranę, jak naturalny opatrunek. Jednak w tych kilku procentach przypadków skrzep nie powstaje, zostaje rozpuszczony lub nieumyślnie wypłukany. Miejsce ekstrakcji nie jest dostatecznie chronione, co prowadzi do rozwoju zakażenia bakteryjnego, który objawia się m.in. silnym bólem. Suchy zębodół rozwija się w ciągu 2-3 dni od zabiegu usunięcia zęba.

Przyczyny powstania suchego zębodołu

Przeważnie przyczyną powstania suchego zębodołu jest nieumyślne wypłukanie skrzepu. Może do tego doprowadzić niewłaściwa pielęgnacja jamy ustnej po usunięciu zęba, a także lub przede wszystkim, niestosowanie się do zaleceń dentysty. Pacjenci zbyt szybko sięgają po ciepłe napoje i posiłki, jedzą produkty, które mogą uszkodzić skrzep lub zbyt żywiołowo czyszczą zęby w okolicy miejsca ekstrakcji. Palenie tytoniu do 72. godzin po ekstrakcji również może mieć wpływ. Jednak błędy pacjentów to nie jedyny powód.
 
Suchy zębodół może powstać w wyniku procesu zapalnego lub infekcji, które istniały już przed ekstrakcją. Zdarza się też, choć niezbyt często, że zabieg ekstrakcji był przeprowadzony nieprawidłowo lub w zębodole pozostały resztki usuniętego zęba,  wypełnienia lub kamienia nazębnego. Zawinić może również znieczulenie, które powoduje niedokrwienie tkanek w miejscu ekstrakcji.

Współwystępujące choroby mogą być jednym z czynników powstania PZZ. Zalicza się do nich cukrzycę, nadciśnienie tętnicze krwi, problemy z krzepliwością krwi (hemofilia), niedożywienie, czy choroby nowotworowe.

Jak rozpoznać, że to suchy zębodół?

Objawów suchego zębodołu nie sposób pomylić z niczym innym. Wie to każdy pacjent, który się z nimi zmierzył. Typowym objawem jest silny, narastający ból, który promieniuje do skroni, ucha, czy oczodołu. Dolegliwości te są na tyle uciążliwe, że pacjent jest mocno osłabiony, czasem występuje gorączka związana ze stanem zapalnym. Dziąsło wokół miejsca ekstrakcji jest bolesne i wrażliwe na dotyk, zaś w dziurze po zębie może gromadzić się szaro-brunatny nalot. Zdarza się, że na dnie można dostrzec kość zębodołu lub resztki wyrwanego zęba. Towarzyszy temu nieprzyjemny zapach z ust, zaburzenia w odczuwaniu smaku, jak również powiększenie okolicznych węzłów chłonnych i szczękościsk.

Suchy zębodół – leczenie

Silny i pulsujący ból skłania pacjentów do sięgnięcia po środki przeciwbólowe, jednak przynoszą one tylko chwilową ulgę. Dlaczego najlepiej od razu udać się do stomatologa, który postawi diagnozę i wdroży skuteczne leczenie. To bardzo ważne, ponieważ nieleczony suchy zębodół może doprowadzić do powstania ropnia lub nawet zapalenia kości. Wizytę u dentysty możemy szybko zamówić na LekarzeBezKolejki.pl, zarówno w ramach finansowania NFZ, jak i prywatną.

Dentysta ogląda ranę i usuwa z niej ewentualne zanieczyszczenia, czy pozostałe odłamki zęba. Następnie płucze zębodół solą fizjologiczną lub roztworem węglanu sodu, odsysając płyn po zakończonym zabiegu. W wyczyszczonym zębodole można założyć preparat o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym oraz opatrunek, który zabezpieczy ranę przed dostawaniem się do niej resztek pokarmowych, śliny i różnych drobnoustrojów. Czasem zachodzi konieczność podania antybiotyku. Leczenie może potrwać nawet do trzech tygodni, w zależności od stanu pacjenta i przestrzegania przez niego zaleceń dentysty.

Jak zapobiec powstaniu suchego zębodołu?

W przypadku suchego zębodołu sprawdza się stara maksyma, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Przestrzeganie zaleceń stomatologa i odpowiednia higiena jamy ustnej mogą uchronić nas przed bolesnymi konsekwencjami. Po usunięciu zęba należy pamiętać o tym, by:

• nie pić i nie jeść przez co najmniej dwie godziny,
• unikać gorących napojów i posiłków, które mogłyby rozpuścić skrzep,
• przez kilka dni jeść posiłki w formie płynnej lub papkowatej,
• nie palić papierosów i nie pić alkoholu przez kilka dni,
• nie szczotkować zębów przez kilka godzin po zabiegu,
• nie stosować irygacji przez pierwszych kilka dni,
• nie płukać jamy ustnej przez pierwszych kilka dni,
• unikać przez pierwsze dwie doby ćwiczeń fizycznych.