Rodzaje ostrej biegunki

Ostra biegunka z dominującymi wymiotami może wskazywać na zatrucie toksynami bakteryjnymi (Staphylococcus aureus, Clostridium perfringens, Bacillus cereus) lub wirusowe zakażenie żołądkowo-jelitowe (norowirusy, adenowirusy, rotawirusy). W zatruciu toksynami biegunka pojawia się zwykle w ciągu 2-7 godzin po spożyciu skażonego pokarmu. Wstępnym i dominującym objawem są nudności i wymioty o niewielkim nasileniu, które poprzedzają biegunkę. Występuje również ból kolkowy, ból brzucha oraz czasami gorączka, a wszystkie objawy ustępują w ciągu 2-3 dni.

Wirusowe zapalenie żołądkowo-jelitowe jest najczęściej wywołane wirusem Norwalk lub rotawirusem. Charakteryzuje się gwałtownymi wymiotami, kurczowymi bólami brzucha, biegunką, niekiedy lekką gorączką oraz bólem głowy i mięśni. Choroba ustępuje zazwyczaj samoistnie w przeciągu 1-2 dni.

Wodnista, ostra biegunka – taki rodzaj biegunki może być wywołany przez bakterię zwaną przecinkowcem cholery, czyli Vibrio cholerae lub enteropatogennym szczepem Escherichia coli. W tym przypadku wystąpić mogą cechy różnego stopnia odwodnienia, ponieważ biegunka ta wiąże się z utratą znacznych ilości wody z organizmu.

Krwista biegunka może być wywołana przez bakterie takie jak: Shigella, Clostridium difficile, Yersinia enterocolica lub pasożyty: Entamoeba hystolytica. Zwykle towarzyszą jej kurczowe bóle brzucha, gorączka i odwodnienie.

Z tym może występować ostra biegunka

Nagła i ostra biegunka u dorosłych może również towarzyszyć innym jednostkom chorobowym, głównie rozwijającym się w obrębie jamy brzusznej. Zalicza się do nich: zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie uchyłków jelita, niedokrwienie jelit oraz zakrzepicy naczyń krezkowych. W tym przypadku biegunka nie powinna być bagatelizowana, ale poddana dogłębnej diagnostyce.

Jak leczyć ostrą biegunkę?

Postępowanie lecznicze w przypadku biegunki jest objawowe i skupia się głównie na nawadnianiu. Płyny powinny być podawane drogą doustną w ilości około 1,5 objętości utraconych płynów ze stolcem lub wymiotami, niezależnie od dostarczanych płynów w codziennej diecie. Do tego celu mogą być wykorzystane elektrolity dla dorosłych, które dostępne są w aptekach i pozwalają na optymalne wyrównanie ich niedoborów. W przypadku średniego lub ciężkiego odwodnienia, nawadnianie doustne nie będzie wystarczające i koniecznym będzie uzupełniać płyny drogą dożylną. Dodatkowo u chorych wymiotujących zaleca się wstrzymanie od posiłków na kilka godzin. W razie gorączki można sięgnąć po leki przeciwgorączkowe np. paracetamol, a przy uporczywych wymiotach po leki przeciwwymiotne np. metoklopramid. Natomiast w biegunce infekcyjnej nie zaleca się przyjmowania leków przeciwbiegunkowych, ponieważ opóźnia to eliminację patogenu z organizmu. Skuteczne mogą także okazać się leki ochraniające i regenerujące błonę śluzową jelit np. taninian żelatyny. Z kolei preparaty probiotyczne zawierające żywe kultury bakterii są skuteczne przez przeciwdziałanie rozrostowi patogennej mikroflory i miejscowe działanie przeciwzapalne