Ciemieniucha u niemowląt

Ciemieniucha medycznie jest nazywana łagodnym łojotokowym zapaleniem skóry. Jej głównym i widocznym objawem są strupki o szarej lub żółtawej barwie, lekko tłustawe w dotyku, które pojawiają się na owłosionej skórze dziecka. Zmiany często zauważane są na głowie, za uszami, na szyi, na brwiach. Objawy można także zobaczyć na klatce piersiowej, a także w pachwinach i okolicach krocza. Ważne jest natomiast to, że objawy ciemieniuchy zazwyczaj nie są dla dziecka uciążliwe.

Ciemieniuchę najczęściej spotkamy u niemowląt między 3. a 5. miesiącem życia. Ciemieniucha jest chorobą nawrotową – oznacza to, że nawet po wyleczeniu możemy się spodziewać kolejnego pojawienia się objawów. Występuje często – choruje na nią nawet trzydzieści procent dzieci. Ta dolegliwość nie powinna jednak nadmiernie martwić rodziców – objawy ustępują do 1. roku życia. W asortymencie aptek dostępnych jest wiele produktów, które pomagają w walce z ciemieniuchą.

Przyczyny powstawania ciemieniuchy

Jak to dokładnie z tą ciemieniuchą jest – nikt nie wie. Wciąż nie określono, co jest główną przyczyną choroby. Istnieje jednak kilka czynników, które mogą powodować powstawanie strupków. Pierwszym podejrzanym są niedojrzałe komórki łojotokowe. Ich funkcją w organizmie jest m.in. produkowanie sebum - substancji, która pokrywa cienką warstwą naszą skórę, przez co nie dopuszcza do jej nadmiernego wysychania. Jeśli natomiast produkowanego sebum jest za dużo, substancja może się łączyć z komórkami złuszczonego naskórka i tworzyć trudne do usunięcia ze skóry strupki. Inną hipotezą tłumaczącą powstawanie ciemieniuchy jest działanie grzyba z rodzaju Pityrosporum ovale (Malassezia furfur).

Zanim dziecko zachoruje

Każdy rodzic stara się zrobić wszystko, aby ustrzec swoje dziecko przed wieloma dolegliwościami. Odpowiednia profilaktyka momentami może zdziałać cuda. Nie inaczej jest z ciemieniuchą. Pomimo tego, że bardzo trudno jest jej zapobiec - w końcu nie mamy wpływu na działanie gruczołów łojowych naszego dziecka - dzięki przestrzeganiu kilku zasad możemy przyspieszyć i ułatwić gojenie się zmian. W profilaktyce ciemieniuchy ogromną rolę odgrywa m.in. właściwe ubieranie dziecka. Pot i nadmierne przegrzanie nie są naszymi sprzymierzeńcami – pod ich wpływem objawy ciemieniuchy mogą się nasilić. Lekkie, naturalne, przewiewne materiały zapewniają warunki do wysychania zmian, przez co ułatwione jest gojenie skóry. Nikogo także nie trzeba przekonywać o istotnej roli, jaką odgrywa właściwa higiena maluszka.

Sposoby na ciemieniuchę

Ciemieniucha dla samego dziecka nie jest niczym przykrym w przebiegu. Pomimo tego, jeśli już wystąpi, należy jak najszybciej przystąpić do jej zwalczania. Zaniedbanie higieny i usuwania łusek może bowiem prowadzić do poważniejszych problemów skórnych, które będą wymagały konsultacji dermatologa. W walce z ciemieniuchą najważniejsza jest odpowiednia pielęgnacja skóry. Na początku należy porządnie nawilżyć zmiany. W tym celu może nam posłużyć wiele preparatów dostępnych w aptece, np. oliwki, płyny czy kremy. Po zmiękczeniu strupków należy je bardzo delikatnie wyczesywać miękką szczoteczką, najlepiej taką, która ma naturalne włosie. Dobór szczotki jest bardzo ważny – włosie musi być miękkie i delikatne, zbyt twarde może podrażnić delikatną skórę dziecka.

Nigdy nie wolno zbyt mocno i “na siłę” podważać strupków, np. paznokciem – może to spowodować uszkodzenie skóry dziecka, spowodować niepotrzebny ból, a nawet wystąpienie infekcji.

Wśród dostępnych w aptece preparatów znaleźć możemy oliwki, spray’e, emulsje, pianki czy mleczka. Wiele z nich jest specjalnie dedykowanych ciemieniusze. Dzięki nim strupki są nawilżone i zmiękczone, przez co możliwe jest ich usunięcie. Skóra dziecka jest jednak bardzo delikatna i wrażliwa i nie na wszystkie kosmetyki może reagować właściwie. Dlatego jeśli zdecydujemy się na konkretny specyfik, dobrze jest sprawdzić, jak dziecko na nie zareaguje. Można posmarować mały kawałek skóry kosmetykiem i obserwować reakcję na skórze.

Ciemieniuchy nie wolno lekceważyć!

Jeśli nasze próby pokonania ciemieniuchy okazują się bezowocne i mamy wrażenie, że objawy wręcz się nasilają – koniecznie powinniśmy udać się z dzieckiem do pediatry lub dermatologa. W ten sposób zminimalizujemy ryzyko uszkodzenia skóry i nawracania objawów. Specjalista będzie także w stanie prawidłowo zdiagnozować dolegliwość, np. wykluczając występowanie AZS, gdzie zmiany skórne są suche i odczuwane jest silne swędzenie. Termin u wybranego lekarza szybko zarezerwujemy przez serwis LekarzeBezKolejki.pl.

Autor