Czym są włókniaki?

Włókniaki to nowotworowe zmiany skórne, zbudowane przeważnie z tkanki łącznej. Mimo, że są to zmiany o podłożu nowotworowym, przeważnie nie są one niebezpieczne dla zdrowia i nie powodują przerzutów.

Rodzaje włókniaków

Ze względu na swoją budowę, dermatolodzy dzielą włókniaki na dwie grupy: włókniaki miękkie i włókniaki twarde.

O włókniaku miękkim mówimy w przypadku zmiany skórnej, która towarzyszy nam najczęściej od urodzenia. Zmiana ta charakteryzuje się cielistą lub brązową barwą i zazwyczaj osiąga wielkość od 2 do 5 mm. Swoim wyglądem przypomina zwisający woreczek, występujący najczęściej na szyi, karku lub w miejscach, gdzie powstają fałdy skórne, takie jak pachwiny czy też pachy i ulega deformacji pod wpływem nacisku. 

Włókniaki twarde są przeważnie mniejsze niż włókniaki miękkie, ale są i takie, które mogą osiągać rozmiary od 3 nawet do 10 mm. Jak sama ich nazwa wskazuje, są one twardsze i nie ulegają deformacji pod naciskiem. Co więcej, nie występują w skupiskach, jak włókniaki miękkie, a same są uważane za zmiany “odczynowe”, tzn. takie, które są wywołane zmianami zachodzącymi w organizmie, np. zapaleniem, na skutek szczepienia, itd. Włókniaki twarde, mimo swojej budowy nie wpływają na komfort życia, jednakże mogą być przyczyną swędzenia czy też tkliwości w miejscu ich występowania.

Umów wizytę u dermatologa

W jaki sposób diagnozuje się włókniaki?

Z racji podobieństwa włókniaków do innych zmian skórnych, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, pod żadnym pozorem nie należy ich bagatelizować. W chwili obecnej istnieją dokładne sposoby na ustalenie tożsamości zmiany skórnej.

W celu identyfikacji włókniaka miękkiego bierze się pod uwagę jego lokalizację oraz wygląd. Co więcej, sprawdza się, z jakiego typu komórek zbudowana jest zmiana skórna. Dzięki temu możliwe jest stwierdzenie, czy mamy do czynienia z niegroźną zmianą skórną, jak np. brodawką łojotokową, nerwiakowłókniakiem lub uszypułowanym znamieniem skórnym, czy też ze zmianą znacznie bardziej niebezpieczną dla zdrowia, np. z rakiem podstawnokomórkowym. W niektórych wypadkach konieczne może być wykonanie badania histopatologicznego.

Włókniaki twarde również są diagnozowane na podstawie wyglądu, lokalizacji i barwy - są ciemniejsze w środku i jaśnieją na zewnątrz. Dodatkowo tego typu zmiany dają pozytywny wynik w próbie Fitzpatricka - w chwili uciskania skóry otaczającej włókniaka twardego, dochodzi do jego wpuklenia się oraz zmniejszenia.

Jak leczyć włókniaki?

Włókniaki nie stanowią zagrożenia dla życia ani zdrowia pacjenta, dlatego nie ma konieczności ich usuwania. Jednakże chęć usunięcia włókniaków jest często spowodowana względami kosmetycznymi, rzadziej bólem, czy też poczuciem dyskomfortu. Do obecnie stosowanych metod usuwania włókniaków należą: 

• usunięcie z użyciem lasera - metoda ta cieszy się dużą popularnością, ze względu na jej bezpieczeństwo (może być stosowany nawet u dzieci). Zmianę skórną traktuje się wiązką lasera, w wyniku czego dochodzi do koagulacji tkanki budującej włókniaka;
• usunięcie z użyciem ciekłego azotu - zwana również kriochirurgią, polega na potraktowaniu usuwanej zmiany skórnej niską temperaturą, w wyniku czego dochodzi do zniszczenia komórek włókniaka i oddzielenia się ich od skóry. Ta metoda również charakteryzuje się wysokim bezpieczeństwem - w ten sposób można usuwać włókniaki u dzieci oraz kobiet w ciąży;
• usunięcie chirurgiczne - polega na usunięciu włókniaka z użyciem skalpela.

W internecie można znaleźć mnóstwo domowych sposobów na usunięcie włókniaków, jednak najbezpieczniej jest udać się po ostateczną diagnozę i poradę do specjalisty - dermatologa. 

Pamiętaj, że wizytę u wybranego specjalisty możesz w łatwy sposób zarezerwować na portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Autor