Angina ropna – etiologia

Angina ropna oznacza stan zapalny błony śluzowej gardła i migdałków podniebiennych, wywołany przez bakterie. Najczęstszym winowajcą jest paciorkowiec β-hemolizujący – Streptococcus pyogenes. Angina ropna diagnozowana jest zazwyczaj u dzieci w wieku 3-14 lat, zwłaszcza w okresie późnej jesieni, zimy i wczesnej wiosny, kiedy odsetek zachorowań znacząco wzrasta. 

Zakażenie anginą ropną związane jest z kontaktem z osobą zakażoną lub wydzieliną górnych dróg oddechowych, w której znajdują się patogeny wywołujące chorobę. Możliwość zarażenia utrzymuje się do 24 godzin od rozpoczęcia leczenia odpowiednim antybiotykiem, dlatego warto do tego czasu odizolować pacjenta od otoczenia, zwłaszcza dzieci.

Umów się do lekarza rodzinnego

Objawy anginy ropnej

Znajomość objawów anginy ropnej pozwala na odróżnienie jej od zapalenia gardła o etiologii wirusowej. Jest to szczególnie ważne w przypadku decyzji o włączeniu antybiotyku, skutecznego jedynie w leczeniu infekcji bakteryjnych.

Angina ropna charakteryzuje się nagłym wystąpieniem i nasileniem objawów. Zaliczamy do nich przede wszystkim intensywny ból gardła, trudności w przełykaniu i obrzęk błony śluzowej. Towarzyszy im włóknikowy nalot w kryptach migdałków oraz obrzęk węzłów chłonnych podżuchwowych i szyjnych przednich. U pacjentów cierpiących na anginę ropną pojawia się również wysoka gorączka, powyżej 38 stopni Celsjusza. Dodatkowo, u dzieci często obserwuje się nudności, wymioty oraz bóle brzucha. 

Cechą odróżniającą anginę ropną od zakażenia wirusowego jest brak kaszlu, nieżytu nosa oraz zapalenia spojówek, typowego dla infekcji adenowirusowej.

Diagnostyka anginy ropnej

W przypadku podejrzenia anginy ropnej, należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu. Przeprowadzi on wywiad, podczas którego oceni zakres i stopień nasilenia objawów, a także dynamikę rozwoju choroby. Następnie przejdzie do badania przedmiotowego, aby sprawdzić stan gardła i migdałków podniebiennych. W przypadku dalszych wątpliwości, możliwe jest pobranie wymazu i wysłanie go do badania mikrobiologicznego. 

Wizytę u wybranego lekarza możesz zarezerwować za pomocą portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Odpowiednia diagnostyka anginy ropnej jest niezwykle istotna, ze względu na prawidłowe dobranie leczenia. Niepotrzebnie stosowane antybiotyki nie tylko okazują się nieskuteczne, ale także przyczyniają się do narastania oporności wśród bakterii.

Leczenie anginy ropnej

Skuteczne leczenie anginy ropnej pozwala zapobiec ewentualnym powikłaniom choroby i ograniczyć jej rozprzestrzenianie się na kolejnych pacjentów. Najczęściej wymaganym rozwiązaniem jest zastosowanie antybiotyku.

Antybiotykoterapia 

Antybiotykoterapia anginy ropnej trwa od 5 do 10 dni, w zależności od typu zastosowanego preparatu. Bardzo istotne jest przeprowadzenie kuracji do końca, gdyż przedwczesne odstawienie leku prowadzi do nieskuteczności leczenia. Pamiętajmy, że zażywanie antybiotyku wymaga równoczesnej probiotykoterapii, celem uniknięcia biegunki (niebezpiecznej szczególnie u dzieci) oraz rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. 

Łagodzenie bólu gardła 

Miejscowe działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe umożliwiają preparaty w postaci pastylek do ssania, spray’u lub płynów do płukania. W ich składzie znajdziemy m.in. salicylan choliny, flurbiprofen, chlorowodorek benzydaminy lub cetylpirydyny. Przy nasilonym bólu gardła, warto rozważyć leki zawierające lidokainę – substancję znieczulającą miejscowo. 

Obniżenie gorączki

Obniżenie gorączki w przebiegu anginy ropnej uzyskać możemy stosując leki zawierające paracetamol lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen). U najmłodszych dzieci najlepiej sprawdzą się preparaty w postaci zawiesiny lub czopków. Pamiętajmy, że ich dawkowanie zależy od masy ciała dziecka. O pomoc w obliczeniach warto poprosić lekarza lub farmaceutę, aby terapia była nie tylko skuteczna, lecz także bezpieczna.

Autor