Anatomia barku

Kompleks barkowy składa się z kości ramiennej, powierzchni stawowej łopatki i obojczyka. Wyróżniamy staw ramienny (zwany barkowym), staw barkowo-obojczykowy, mostkowo-obojczykowy, połączenia łopatkowo-żebrowe oraz przestrzeń barkową. Ważnym elementem barku są także mięśnie, więzadła, obrąbek stawowy oraz torebka stawowa, których zadaniem jest stabilizacja i utrzymanie głowy kości ramiennej w stawie. Kompleks ten, zdolny jest do wykonywania najbardziej złożonych ruchów w naszym organizmie, głównie dzięki kolistemu kształtowi stawu ramiennego. W idealnych warunkach cały mechanizm barku działa bez zarzutu - ale w przypadku degeneracji, choroby czy urazu któregokolwiek z wymienionych elementów, może pojawić się ból, osłabienie mięśni i więzadeł oraz ograniczenie ich funkcji. W takich przypadkach konieczna jest konsultacja z lekarzem ortopedą. 

Pamiętaj, że na wizytę z wybranym specjalistą możesz umówić się bez wychodzenia z domu, za pośrednictwem serwisu LekarzeBezKolejki.pl.

Na czym polega artroskopia barku?

Jest to małoinwazyjny zabieg - często wykorzystywany do wizualizacji, diagnozowania oraz leczenia problemów umiejscowionych wewnątrz stawu.

Wskazania do zabiegu artroskopii barku

Najczęściej do podjęcia decyzji o wykonaniu zabiegu artroskopii dochodzi, gdy pacjent odczuwa ból w barku, który nie zmniejsza się, pomimo wcześniejszego zastosowania leczenia niechirurgicznego (odpoczynek, modyfikacja aktywności, fizjoterapia oraz zastosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych). Do najczęstszych wskazań do wykonania zabiegu należą:

• silnie uszkodzony, zdegenerowany lub zerwany stożek rotatorów,
• uszkodzenie obrąbka stawowego,
• uszkodzenie przyczepu ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia,
• zamrożony bark,
• niestabilność stawu ramiennego lub barkowo-obojczykowego i nawracające zwichnięcia,
• zapalenie lub uszkodzenie stawu, spowodowane reumatoidalnym zapaleniem stawów,
• wolne ciała wewnątrzstawowe,
• przewlekłe zapalenia błony maziowej,
• zmiany zwyrodnieniowe.

W trakcie zabiegu lekarz może wykonać artroskopię zwiadowczą, czyli dokładnie "przyjrzeć" się tkankom z bliska i ocenić stopień dysfunkcji lub od razu przejść do działania, przeprowadzając zabieg naprawczy.

Przebieg zabiegu artroskopii barku

Zabieg artroskopii barku jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Jest stosunkowo krótki, jednak czas trwania jest uzależniony od celu zabiegu oraz rozległości obszaru, który jest mu poddawany. Pacjent przyjmuje pozycję siedzącą lub leżącą na zdrowym boku. Po wykonaniu znieczulenia, chirurg rozpoczyna zabieg od nacięcia, przez które wprowadza endoskop z kamerą. Dzięki temu może określić skalę problemu. Po wstępnej ocenie, wykonuje kolejne potrzebne nacięcia i wprowadza resztę instrumentów. Bardzo często podczas zabiegu niezbędne okazuje się wstrzyknięcie płynu do stawu, po to aby poprawić widoczności tkanek. Zabieg kończy się zamknięciem nacięć szwami oraz założeniem opatrunku. Ogromnymi zaletami zabiegu artroskopii jest stosunkowo niskie obciążenie organizmu, niewielkie naruszenie tkanek oraz niższe ryzyko infekcji niż w przypadku tradycyjnych, otwartych form operacyjnych. Znacząca jest też samodzielność pacjenta po zabiegu, co wpływa pozytywnie na szybszy powrót do zdrowia, aktywności i rozpoczęcie rehabilitacji.

Rekonwalescencja po zabiegu

Bardzo ważne jest, aby otrzymać od lekarza instrukcje postępowania pozabiegowego. Pomimo wszystkich zalet artroskopii, całkowite wyleczenie barku może być możliwe nawet dopiero po kilku miesiącach - jest to indywidualne dla każdego pacjenta i zależne zarówno od rozległości zabiegu, jak i indywidualnych czynników zdrowotnych. Bezpośrednio po zabiegu pacjentowi będzie towarzyszył ból, dyskomfort oraz ograniczenie ruchu, a przez około 1-2 tygodni zalecane jest unieruchomienie operowanego miejsca. Ważną rolę w procesie powrotu do sprawności odgrywa rehabilitacja, którą może rozpocząć już kilka dni po zabiegu. Wspomoże ona odzyskać prawidłową motorykę stawu oraz przyczyni się do reedukacji funkcjonowania całego kompleksu barkowego. 

Autor