Dysleksja – co to za choroba?

O dysleksji mówimy w momencie, kiedy dziecko ma problemy w trakcie nauki pisania oraz czytania mimo tego, że ma do tego predyspozycje intelektualne. Sam termin “dysleksja” został wprowadzony w 1968 roku podczas Konferencji Neurologów. Obecnie z dysleksją w Polsce zmaga się około 12% uczniów, a problem ten częściej dotyka chłopców niż dziewczynek. 

Dzieci dotknięte dysleksją często nie odróżniają kształtów liter oraz dźwięków. Z tego powodu mają problemy z nauką pisania oraz czytania. Dodatkowo ich pismo jest uważane za niewyraźne i brzydkie. Przeważnie dzieci cierpiące na dysleksję oceniane są pochopnie jako leniwe.

Sama choroba powinna być jak najszybciej zdiagnozowana, ponieważ wymaga ona specjalistycznej terapii. Nieleczona dysleksja prowadzi do pogłębienia problemów w nauce, a także do powstawania kompleksów u dzieci.

Dysleksja – co się na nią składa?

Dysleksja obejmuje szeroko rozumiane trudności w nauce. Istnieje kilka odmian dysleksji, do których zalicza się:

• dysleksję – wszelkie trudności w nauce czytania. Charakteryzuje się pomijaniem sylab, myleniem liter wyglądających podobnie, wolnym tempem czytania oraz czytaniem jedynie początku wyrazu, a następnie zgadywaniem reszty;
• dysgrafię – problemem z pisaniem, charakteryzujący się nieprawidłowym wyglądem liter – są one zbyt duże lub zbyt małe, często wyjeżdżają poza linie, bądź przestawianiem lub pomijaniem liter w wyrazie;
• dysortografię – problemy z ortografią podczas pisania (mimo tego, że dziecko zna jej zasady);
• dyskalkulię – to trudności w trakcie nauki matematyki, np. problemy z odróżnianiem cyfr, zapisywaniem ich itp.

Objawy dysleksji

Pierwsze objawy dysleksji można zaobserwować u dzieci już w wieku wczesnodziecięcym, a samą chorobę ostatecznie może stwierdzić psycholog dziecięcy, często użyteczna jest także konsultacja z psychiatrą. 

Wizytę u wybranego specjalisty można w łatwy i szybki sposób zarezerwować za pomocą portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Diagnozę stawia się w momencie, kiedy dziecko ma 10 lat, lecz samą chorobę można przewidzieć dużo wcześniej. Często dzieci z dysleksją w wieku niemowlęcym pomijają raczkowanie – od razu zaczynają chodzić na dwóch nogach. Dodatkowo na późniejszym etapie życia mają problemy ze sznurowaniem butów, zapinaniem guzików czy też z używaniem sztućców.

Do pozostałych objawów można zaliczyć:

• problemy z układankami lub z ułożeniem klocków według zadanego wzoru,
• trudność z uczeniem się różnych tekstów na pamięć (w tym wierszyków),
• trudności z określaniem stron (lewa i prawa),
• problemy z zapamiętaniem sekwencji wyrazów (pory roku, miesiące, dni tygodnia),
• dziecko nie lubi rysować lub robi to nieporadnie.

Leczenie dysleksji

Leczenia dysleksji można podjąć się w domu. Bardzo dobrze sprawdzają się różnego rodzaju układanki i puzzle. Warto również pracować z dzieckiem nad ortografią oraz ćwiczyć z nim koordynację oko-ręka, np. poprzez odrysowywanie wzorów. W trakcie nauki wymowy, dobrze jest dzielić wyrazy na zgłoski.

Metoda Warnkego

W trakcie badań nad samych schorzeniem, jeden z uczonych – Fred Warnke, opracował metodę wykrywania, a także eliminowania dysleksji, do dziś metoda ta nosi nazwę Metody Warnkego.

Metoda Warnkego zakłada niwelowanie objawów dysleksji poprzez specjalnie przygotowany trening, który oddziałuje na zmysły słuchu oraz wzroku, a także na samą motorykę ćwiczącego. Niezwykłym plusem metody jest fakt, iż wymaga ona zaangażowania pacjenta w trening. Dziecko ma za zadanie odpowiadać na różnego rodzaju bodźce. Następnie odpowiedzi te są porównywane do wzorca dla danej grupy wiekowej. Na tej podstawie określa się stopień zaawansowania dysleksji, a także dobiera się odpowiedni sposób treningu. Dla każdego pacjenta forma treningu dobierana jest indywidualnie.

Sama metoda Warnkego sprawdza się w leczeniu dysleksji u osób od 5. roku życia. Osoby, które ją stosują zauważają znaczną poprawę po około kilkunastu sesjach.