Eozynofile - co to?

Eozynofile są komórkami krwi i stanowią część tzw. granulocytów. Oprócz nich w grono granulocytów wchodzą także bazofile i neutrofile - a wraz z agranulocytami tworzą leukocyty, czyli białe krwinki. Leukocyty są grupą komórek, które występują we krwi, a ich głównym zadaniem jest obrona organizmu przed wnikającymi drobnoustrojami, m.in. bakteriami czy grzybami.

Eozynofile mają kształt kulisty, są komórkami krwi o średnicy ok. 9-12 mikrometrów. Powstają w szpiku kostnym z tzw. komórek macierzystych. Ich jądro, po zabarwieniu się barwnikiem kwasowym (stąd nazwa - granulocyty kwasochłonne), mają kształt oprawki do okularów, dzięki czemu wprawne oko analityka łatwo odróżni je od innych granulocytów.

Eozynofile pełnią wiele ważnych funkcji w naszym organizmie. Przede wszystkim biorą udział w unieszkodliwianiu niebezpiecznych drobnoustrojów - posiadają zdolność do fagocytozy, czyli pożerania obcych komórek, chociaż w mniejszym stopniu niż neutrofile. Niszczą obce białka, np. białka alergenne. Ich poziom we krwi wzrasta szczególnie w czasie chorób pasożytniczych (robaczyc), ale także chorób bakteryjnych i wirusowych. W swoich ziarnistościach posiadają wiele substancji, które pomagają im walce z bakteriami, wirusami i pasożytami. Są to m.in. histaminaza, akrylsulfataza, białko zasadowe, peroksydazy czy kwaśne fosfatazy. Dzięki wydzielanej histaminazie, która inaktywuje histaminę, mają zdolność hamowania odczynu alergicznego.

Należy jednak wspomnieć, że oprócz wszystkich korzystnych działań, które eozynofile wywierają na nasz organizm, niestety mogą także przyczyniać się do powstania astmy oskrzelowej.

Eozynofile - norma

Procentową ilość eozynofili i ich wygląd ocenia się, przeprowadzając badanie nazywane rozmazem krwi. Takie badanie często jest zlecane przez lekarza rodzinnego czy wielu specjalistów. Polega na obserwacji próbki krwi pod mikroskopem i ocenie wyglądu i ilości leukocytów, czyli wszystkich białych krwinek, z podziałem na granulocyty, limfocyty i monocyty.

Wartości referencyjne, czyli tzw. normy dla eozynofili przedstawiają się następująco:

• 2–4% wszystkich leukocytów, czyli białych krwinek,
• lub 50–400 komórek na μl krwi.

Po otrzymaniu wyników badania krwi warto udać się do lekarza, aby mógł poprawnie zinterpretować nasze wartości, biorąc pod uwagę wiele innych czynników, jak np. przyjmowane leki czy przebyte choroby.

Podwyższony poziom eozynofili we krwi

Jeżeli Twoje wyniki wskazują na wysoki poziom eozynofili we krwi, warto dowiedzieć się, jakie mogą być tego przyczyny. Najpowszechniejszymi schorzeniami, które mogą powodować takie zjawisko są m.in. alergia oraz wszelkiego rodzaju zakażenia (głównie pasożytnicze, ale także bakteryjne i wirusowe). Również choroby płuc czy astma aspirynopodobna mogą spowodować wyższy poziom niż zawarty w zakresach referencyjnych. Istnieje wiele innych chorób, których obecność zwiększy ilość eozynofili we krwi. Są to m.in. układowe choroby tkanki łącznej, eozynofilowa ziarniakowatość z zapaleniem naczyń, polekowe ostre śródmiąższowe zapalenie nerek, nowotwory, chłoniaki T-komórkowe, ostre białaczki limfoblastyczne, chłoniak Hodgkina, mastocytoza, przewlekła białaczka szpikowa, ostra białaczka mieloblastyczna, przewlekła białaczka eozynofilowa, eozynofilia idiopatyczna, a także zespół mielodysplastyczny.

Niski poziom eozynofili we krwi

Jeżeli natomiast Twoje badania krwi wykazują obniżony poziom eozynofili we krwi, warto poznać możliwe tego przyczyny. W przypadku terapii glikokortykosteroidami lub ze zdiagnozowaną nadczynnością kory nadnerczy można doświadczyć tzw. eozynopenii. Również zakażenia bakteryjne lub choroby pierwotniakowe mogą spowodować niski poziom eozynofilii we krwi. Osoby doświadczające przewlekłego stresu, ale także związanego m.in. z urazami, zabiegami operacyjnymi narażone są na obniżenie ilości granulocytów kwasochłonnych we krwi. Również schorzenia takie jak toczeń trzewny rozsiany czy niedokrwistość aplastyczna mogą powodować eozynopenię.

Podsumowanie

Profilaktyczne badania krwi są bardzo istotnym elementem dbania o zdrowie. Jednak jeśli któreś parametry będą odbiegały od normy, nie warto panikować, tylko udać się do lekarza, który pomoże nam je zinterpretować i pomoże odnaleźć przyczynę takiego stanu. Na portalu LekarzeBezKolejki.pl z łatwością możesz zarezerwować wizytę u wybranego lekarza, bez konieczności wychodzenia z domu.

Bibliografia:

1. Gajewski P.: Interna Szczeklika 2018-2019, MP, Kraków 2018, wyd. 10
2. Gołąb B., Traczyk W.: Anatomia i fizjologia człowieka, TUR, Łódź 1997, wyd. 1
3. Andrzej Szczeklik: Choroby wewnętrzne [Dokument elektroniczny] : podręcznik multimedialny oparty na zasadach EBM. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2006. ISBN 83-7430-072-8.
4. Marc E. Rothenberg and Simon P. Hogan: The eosinophil, Annual Review of Immunology 2005, Vol. 24:147-174
5. Green R., Brightling C., McKenna S., Hargadon B. et al.: Asthma exacerbations and sputum eosinophil counts: a randomised controlled trial, The Lancet, 2002, 360, 9347, 1715-1721

Autor