Kiedy wykonywać badanie USG gałki ocznej?

USG gałki ocznej oraz USG oczodołu wykonuje się u pacjentów, u których bezpośrednie badanie okulistyczne jest z różnych względów niemożliwe lub niewystarczające. Szczególne zastosowanie znajduje u osób, np. u których występują urazy z obrzękiem, podejrzenie odwarstwienia siatkówki czy potrzeba diagnozowania pod kątem zaćmy. USG wykonuje wówczas okulista w celu sprawdzenia stanu ciała szklistego oraz siatkówki. USG okulistyczne znajdzie zastosowanie również u pacjentów, u których doszło do zmętnienia soczewki.

Co wykrywa USG oka?

Ultrasonografia pomaga w ocenie występowania ciał obcych w oku, zapaleń mięśni czy też zapalenia twardówki. USG gałek ocznych i oczodołów pomaga również w diagnostyce guzów oraz stanów zapalnych.

USG gałki ocznej — na czym polega?

Badanie ultrasonograficzne oka polega na wykonaniu przekrojów oka oraz oczodołu, aby ocenić struktury wewnętrzne, takie jak mięśnie, nerw wzrokowy, siatkówkę czy ciało szkliste. Jest szczególnie ważne u osób, u których bezpośrednie badanie nie jest wykonalne. Dzięki bezpieczeństwu tego badania możliwe jest wykonywanie go kilkukrotnie, ponieważ nie ma ono negatywnego wpływu na zdrowie pacjenta. 

W USG gałki ocznej można wyróżnić dwa tryby obrazowania — prezentację A lub B. Co to oznacza? W okulistyce wyróżnia się techniki badania ultrasonograficznego – Tryb A-scan (jednowymiarowy) i Tryb B-scan (dwuwymiarowy).

W USG wykorzystuje się również sekwencję Dopplera, który pozwala na ocenę naczyń krwionośnych narządu wzroku oraz prawidłowość przepływu krwi. Dzięki temu badaniu możliwa jest obserwacja różnych niedrożności naczyń krwionośnych, a także ocena jak szybko i w jakim kierunku przepływa krew. Możliwe jest również obserwacja unaczynionych guzów.

USG gałki ocznej — tryb A oraz B

Tryb A to badanie jednowymiarowe, gdzie obraz widoczny jest jako pojedyncza linia wraz z odnotowanymi szczytami fali na linii czasu. Przypomina to wykres. Pozwala ono na zróżnicowanie nowotworu — czerniaka naczyniówki, a także innych zmian, dzięki ich echogeniczności.

Tryb B to badanie dwuwymiarowe, dzięki któremu widoczny jest przekrój przez oko w rzeczywistym czasie. Badanie to wykorzystywane jest w podejrzeniu wystąpienia ciała obcego, przy odwarstwieniu siatkówki, krwotoku do ciała szklistego, a także przy występowaniu zmian w oczodole.

Porównując oba tryby, tryb B w sposób dokładniejszy obrazuje guzy, można zauważyć tam ich lokalizację, kształt oraz ich wielkość. Typ A ocenia echogenność guzów.

USG gałki ocznej — jak wygląda?

Badanie USG gałki ocznej wykonuje okulista lub radiolog. Jest to badanie bezbolesne i nieinwazyjne. Do jego wykonania nie trzeba szczególnie się przygotowywać. Podczas badania lekarz zaleci położenie się na leżance lub oparcie i odchylenie głowy w tył. USG może być wykonywane z zamkniętą lub otwartą powieką i zazwyczaj trwa maksymalnie kilka minut.

Gdzie można zrobić USG gałki ocznej?

Wykonanie badania ultrasonograficznego oka i oczodołu możliwe jest w specjalistycznych poradniach okulistycznych oraz w pracowniach diagnostyki obrazowej. Wykonanie USG gałki ocznej wykonywane jest zarówno w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ), jak i prywatnie.

Najczęściej USG oka wykonują kliniki, w których prowadzone jest leczenie zaćmy czy jaskry, ale także szpitale z oddziałami okulistycznymi. Korzystając z usługi w ramach NFZ, potrzebne jest skierowanie, które wystawia okulista bądź lekarz rodzinny czy internista. W przypadku podejrzenia zmian w oczodole skierowanie może wystawić również laryngolog. Skierowanie na USG narządu wzroku jest ważne bezterminowo, dopóki pacjent nie zapisze się do danej placówki na badanie. Wykonując badanie prywatnie, trzeba liczyć się z kosztami 150-300 zł, w zależności od miejscowości oraz kliniki, w której wykonywane jest to badanie.

Wizytę u wybranego specjalisty z łatwością umówisz poprzez portal LekarzeBezKolejki.pl.

Bibliografia

1. Wojciechowski, R. (2017). Diagnostyka ultrasonograficzna w okulistyce. PZWL
2. Fledelius, H.C. (1997). Ultrasound in ophthalmology. Ultrasound in medicine & biology, 23(3), s. 365-375.
3. Byrne, S.F., Green, R.L. (2002). Ultrasound of the Eye and Orbit. Mosby.

Autor