Daltonizm – przyczyny

Jest to genetyczna, dziedziczna wada wzroku. Polega na zmianie wrażliwości czopków siatkówki oka na fale świetlne o różnej długości. Daltonizm to mutacja recesywna, sprzężona z płcią. Gen odpowiedzialny za wystąpienie daltonizmu zlokalizowany jest w chromosomie X. U mężczyzn występuje tylko jeden chromosom X, dlatego mają większe prawdopodobieństwo zachorowania niż kobiety. W większości przypadków ślepota barwna występuje od urodzenia. Może być to również problem nabyty. 

Do wad wrodzonych należą: 

• achromatopsja – występuje bardzo rzadko, schorzenie to charakteryzuje się całkowitym lub częściowym brakiem czopków. Często powoduje to całkowitą niezdolnością do rozróżniania barw. Pojawia się z innymi nieprawidłowościami w obrębie narządu wzroku.
• dichromatyzm – występuje najczęściej, brak funkcji rozpoznawania koloru czerwonego lub zielonego, brak jednego z fotoreceptorów.
• trichromatyzm – obniżenie nasycenia jednego z kolorów. Występują różnice w czułości czopków w siatkówce.
• monochromatyzm – umiejętność widzenia jedynie koloru czarnego, białego oraz odcieni szarości. Najczęstszą przyczyną tego schorzenia jest uszkodzenie mózgu lub oka.

Nabyta ślepota barw może być spowodowana:

• nieprawidłowym działaniem leków (np. niektóre substancje psychoaktywne, środki antykoncepcyjne);
• alkoholem i tytoniem;
• pogorszeniem rozpoznawalności kolorów wraz z wiekiem;
• chorobami siatkówki;
• częstym zmęczeniem wzroku;
• neuropatiami toksycznymi;
• neuropatiami nabytymi, np. pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego.

Daltonizm – objawy

Charakterystyczne objawy tej choroby polegają na nierozpoznawaniu barwy czerwonej, zielonej, czerwono-zielonej lub żółto-niebieskiej.

Innymi objawami choroby są:

• mylne rozpoznanie poszczególnych kolorów; 
• dostrzeganie barw z różną intensywnością;
• problemy z nazwaniem konkretnego koloru;
• szybsze męczenie się wzroku;

Czasami objawy choroby są łagodne i nie wskazują na zaburzenia w rozróżnianiu barw. O daltonizmie mówimy wtedy gdy dysfunkcja rozróżniania barw występuje w obu oczach.

Daltonizm – leczenie

Nie istnieje żadna metoda, za pomocą której możliwe jest całkowite wyleczenie pacjentów z daltonizmu wrodzonego. Dostępna jest korekcja tego schorzenia za pomocą specjalnych soczewek. Osoby obciążone daltonizmem z czasem uczą się odróżniać barwy na zasadzie kontrastów lub wysyceniu barw. Jest możliwe przywrócenie poprawnego widzenia barw u osób, które nabyły chorobę w trakcie życia (np. zaćma).

Jak wygląda diagnozowanie daltonizmu?

Aby zdiagnozować daltonizm należy wykonać specjalistyczne badanie wzroku. Można je wykonać u okulisty, który posiada w swoim gabinecie barwne tablice pseudoizochromatyczne. W niektórych przypadkach diagnozę potwierdza się za pomocą anomaloskapu. Pacjent za pomocą urządzenia porównuje dwie barwy. Daltonizm rozpoznaje się dzięki testom. Badanie z użyciem tablic Ishihary polega na rozpoznaniu liczb na skomponowanym kolorowym tle. Poprawne podanie liczby oznacza, że pacjent nie ma problemów z rozróżnianiem barw. Lampa Wilczka służy do badania percepcji barwy czerwonej, zielonej i żółtej. Pacjent rozpoznaje kolory z odległości 4 metrów. Metoda ta wykorzystywana jest do badania kandydatów na kierowców.

Do wybranego lekarza możesz umówić się na wizytę bez konieczności wychodzenia z domu poprzez portal LekarzeBezKolejki.pl.

UWAGA!

Zgodnie z prawem, osoby cierpiące na daltonizm mogą posiadać prawo jazdy, jednak nie mogą wykonywać zawodu kierowcy. Daltoniści mogą bezpiecznie prowadzić samochód. Należy jednak pamiętać, że ich reakcja na zmianę ulicznych świateł może być opóźniona.

Autor