Czym jest otyłość?

Otyłość została zaklasyfikowana jako choroba przewlekła, której cechą charakterystyczną jest zwiększona ilość tkanki tłuszczowej w ciele. Najpowszechniej stosowanym wskaźnikiem oceny masy ciała jest BMI (ang. Body Mass Index). Aby go obliczyć należy skorzystać ze wzoru: BMI = masa ciała (kg)/wzrost (m)2.  Uzyskany wynik należy porównać  z tabelą.

Umów się na wizytę do dietetyka

Otyłość brzuszna – charakterystyka choroby

Otyłość brzuszną diagnozuje się na podstawie obwodu talii. Wskaźnik ten jest bezpośrednim odzwierciedleniem zawartości tkanki tłuszczowej trzewnej. Prawidłowy pomiar powinien przebiegać wzdłuż linii poziomej, którą wyznacza się w połowie odległości między górnym grzebieniem kości biodrowej, a dolnym brzegiem łuku żebrowego. 

Klasyfikacja otyłości brzusznej różni się w zależności od płci:

• u kobiet - obwód talii większy lub równy 80 cm;
• u mężczyzn - obwód talii większy lub równy 94 cm.

Otyłość brzuszna u dzieci

Otyłość brzuszną u dzieci klasyfikuje się w oparciu o wskaźnik WHtR (ang. Waist to Height Ratio). Jest to współczynnik określający stosunek obwodu talii do wysokości. Wartością wskazującą na otyłość brzuszną u dzieci jest WHtR = 0,5.

Otyłość brzuszna nazywana jest również otyłością centralną, trzewną, typu jabłko oraz androidalną. U osób uzależnionych od napojów wysokoprocentowych często diagnozowana jest otyłość alkoholowa. Charakteryzuje się ona zwiększonym obwodem brzucha, przy jednocześnie szczupłych kończynach dolnych oraz górnych. Osoby cierpiące na zaburzenia gospodarki hormonalnej np. zespół policystycznych jajników czy zespół Cushinga również często borykają się z problemem otyłości brzusznej w tym przypadku na tle hormonalnym.

Jakie są konsekwencje otyłości brzusznej?

Otyłość w krajach Europejskich dotyczy około 20% ogółu populacji populacji. Jest to problem bardzo powszechny, który niesie za sobą poważne konsekwencje zdrowotne. Ograniczenie sprawności fizycznej, spadek samooceny oraz brak samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego to tylko wierzchołek góry lodowej. 

Do najpoważniejszych konsekwencji otyłości brzusznej zaliczyć można:

• liczne zaburzenia metaboliczne;
• choroby układu oddechowego;
• ból stawów;
• nietrzymanie moczu;
• zaburzenia płodności;
• zwiększone ryzyko zgonu;
• rozwój chorób sercowo-naczyniowych;
• nowotwory;
• zaburzenia na tle psychicznym.

Jak walczyć z otyłością?

Bardzo ważnym elementem walki z otyłością jest określenie przyczyny jej powstania. Liczne błędy żywieniowe jak np. spożywanie żywności wysokoprzetworzonej, zbyt obfite posiłki czy alkohol, predysponują do zwiększenia masy ciała poprzez wysoką kaloryczność. Dzięki wizycie u wykwalifikowanego dietetyka, będziemy mogli szybciej i precyzyjniej usystematyzować wiedzę na temat prawidłowego odżywiania, a trzymanie się ustalonej kaloryczności diety przyczyni się do redukcji masy ciała. Problemy leżące w błędnych przekonaniach na temat jedzenia można przepracować z psychodietetykiem lub psychologiem. Liczne zaburzenia odżywiania również mogą mieć źródło w naszej głowie, a dzięki rozmowie i objaśnieniu mechanizmu działania będziemy mogli świadomie podejmować nasze wybory żywieniowe. W chirurgicznym leczeniu otyłości pomóc nam może chirurg wykonujący operacje zmniejszenia żołądka. Aby zakwalifikować się na operację chirurgiczną ingerując bezpośrednio w nasze ciało, należy spełniać określone kryteria. Podczas wizyty lekarz przeprowadza z nami wywiad oraz wykonuje niezbędne badania, aby móc stwierdzić konieczność leczenia chirurgicznego. 

Do wybranego specjalisty można umówić się bez wychodzenia z domu poprzez portal LekarzeBezKolejki.pl.

Otyłość poza aspektem wizualnym, kryje również bezpośrednie zagrożenie dla naszego zdrowia, a czasami nawet życia. Walka z nadmiernymi kilogramami nie jest łatwa, lecz warto zawalczyć o powrót do prawidłowej masy ciała. Liczne konsekwencje zdrowotne są dużo gorsze od pozbycia się nadmiernych kilogramów, a powrót do należnej masy ciała usprawni nas i pomoże na nowo uwierzyć w siebie. Nie bójmy się szukać pomocy wśród wykwalifikowanych specjalistów. Dzięki nim będzie nam łatwiej uporać się z problemem, a przy tym poszerzymy swoją wiedzę na temat prawidłowego odżywiania oraz aktywności fizycznej. 

Bibliografia:

1. Nawarycz T., Ostrowska - Nawarycz. (2007). Otyłość brzuszna u dzieci i młodzieży - doświadczenie łódzkie. Via Medica, tom 3, str 1-8.
2. Tsigo C., Hainer V., Basdevant A., Finer N., Fried M., Mathus-Vliegem E., Micic D., Maislos M., Roman G., Schutz Y., Toplak H., Zahorska-Markiewicz B. (2009). Postępowanie w otyłości dorosłych: europejskie wytyczne dla praktyki klinicznej. Via Medica, tom 5, str 87-98.