Skąd wzięła się idea lobotomii?

Początków lobotomii należy szukać w latach 30. XX wieku, kiedy to portugalski psychiatra i neurochirurg dokonał zabiegu polegającego na odcięciu płata czołowego od międzymózgowia w celu leczenia zaburzeń depresyjnych i lękowych. W wyniku zabiegu pacjentka nie potrafiła określić ile ma lat, gdzie aktualnie się znajduje. Została umieszczona w ośrodku dla psychicznie chorych, a niepowodzenie nie zniechęciło lekarza do przeprowadzania dalszych eksperymentów. Jednak rozpowszechnienie zabiegu na świecie przypisuje się Walterowi Freemanowi, pochodzącemu z USA lekarzowi. Zabieg przeprowadzał z użyciem szpikulca do lodu wbijanego pomiędzy kość oczodołową a łuk brwiowy. Ta metoda leczenia znalazła wielu sympatyków na świecie, a jej skutki były zauważalne od razu.

Na czym polegała lobotomia?

Lobotomia polegała na odcięciu płata czołowego pacjenta od międzymózgowia. W celu przeprowadzenia zabiegu pacjenta znieczulano z użyciem przenośnego urządzenia do elektrowstrząsów, a następnie przy użyciu młoteczka wbijano mu ostry, długi szpikulec w miejsce pomiędzy kością oczodołową a łukiem brwiowym. W wyniku tak przeprowadzanego zabiegu dochodziło do przerwania połączeń nerwowych w mózgu. Na samym początku przeprowadzania zabiegu lekarze ignorowali fatalne konsekwencje przerwania połączeń nerwowych. W wyniku przeprowadzenia zabiegu lobotomii u pacjentów można było zaobserwować następujące skutki:

• zmiana osobowości;
• krwotoki śródczaszkowe;
• napady padaczki;
• otępienie;
• ropnie mózgu;
• pojawienie się innych chorób wymagających ciągłego leczenia;
• śmierć.

Jakie były wskazania do przeprowadzania lobotomii?

Lobotomia ze względu na łatwość i szybkość przeprowadzenia zabiegu, a także natychmiastowe efekty znalazła wielu zwolenników. Była stosowania w celu leczenia takich schorzeń jak schizofrenia, różnego rodzaju choroby psychiczne, ciężkie stany lękowe i depresyjne, a nawet homoseksualzm. Propagatorzy tej metody wierzyli, że w przyszłości zabieg ten będzie równie powszechny, co wizyta u dentysty.

Czy w dzisiejszych czasach dalej przeprowadza się lobotomię?

Lobotomia miała zwolenników na całym świecie. Liczba przeprowadzanych zabiegów z czasem rosła. Jednakże z powodu stale rosnącej liczby chorych po zabiegu z nieodwracalnymi uszkodzeniami mózgu, coraz większa część społeczeństwa opowiadała się przeciwko zabiegowi lobotomii. Do protestów przyłączali się również lekarze. Ze względu na ówczesny kodeks lekarski głoszący, że nie powinno się krytykować metod leczenia innych specjalistów, rada lekarska nie reagowała na protesty społeczeństwa. Z każdym rokiem liczba na zawsze okaleczonych pacjentów stale rosła. Szacuje się, że na świecie przeprowadzono około 70 tysięcy zabiegów. 

Lobotomię wykonywano do lat 50. XX wieku, kiedy to wprowadzono pierwszy lek o działaniu wyhamowywującym układ nerwowy - Thorazynę. Miał on zbliżone działanie do lobotomii, jednakże nie było ono długotrwałe.

Na początku lat 60. wykonywanie lobotomii zostało oficjalnie zakazane. Największym jej zwolennikom odebrane zostało prawo wykonywania zawodu.

Psychiatria w dzisiejszych czasach

Lobotomia przeszła do historii i w czasach dzisiejszych uważana jest za największą pomyłkę w dziejach medycyny. Na szczęście obecnie istnieje wiele preparatów farmakologicznych, które można wykorzystać w celu leczenia schizofrenii, ciężkich stanów lękowych i depresyjnych, czy też innych chorób o podłożu psychicznym. Dzięki wiedzy dzisiejszej medycyny, a także dostępnym na rynku lekom możliwe jest stworzenie skutecznej, a także bezpiecznej metody leczenia wszelkich zaburzeń psychicznych. Z tego tytułu pacjent chcący zasięgnąć porady  i pomocy powinien zgłosić się do lekarza psychiatry.

Wizytę u specjalisty możesz w łatwy sposób zarezerwować wchodząc na portal LekarzeBezKolejki.pl.

Autor