Na czym polega schizofrenia?

Schizofrenia uważana jest za zaburzenie neurorozwojowe. To ciężka, przewlekła choroba psychiczna. Naukowcy podejrzewają, iż dysfunkcja mózgu związana z powstaniem choroby, postępuje wraz z rozwojem schizofrenii. Dowodem jest zmniejszenie objętości istoty szarej mózgu u chorych w porównaniu z osobami zdrowymi. Istota biała mózgu (złożona z włókien nerwowych) w niektórych obszarach także traci swą integralność w procesie chorobotwórczym. Postęp zmian jest najprawdopodobniej szybszy u mężczyzn niż u kobiet. Występowanie schizofrenii może mieć podłoże genetyczne.

Kto choruje na schizofrenię?

Schizofrenia dotyczy około 1% całej populacji. Kobiety i mężczyźni chorują z podobną częstością, a ponad 50% przypadków rozpoczyna się przed ukończeniem 30. roku życia. U płci pięknej pierwsze objawy schizofrenii pojawiają się zazwyczaj nieco później (po 25 r.ż.) niż u płci przeciwnej (po 15 r.ż). Ryzyko wystąpienia schizofrenii jest większe u osób, których bliski krewny (rodzic, rodzeństwo, dziecko) na nią chorował.

Rodzaje schizofrenii

Wyróżnia się wiele postaci schizofrenii. Są to: schizofrenia paranoidalna, katatoniczna, prosta, hebefreniczna, rezydualna oraz niezróżnicowana. Kryterium klasyfikacji opiera się na objawach towarzyszących chorobie. W Polsce pacjenci najczęściej cierpią na postać paranoidalną schizofrenii. 

Schizofrenia - objawy

Objawy schizofrenii dzielą się na kilka grup: objawy pozytywne, negatywne, objawy dezorganizacji społecznej oraz zaburzenia poznawcze i afektywne. Chory może mieć problemy z odróżnieniem rzeczywistości od fantazji. Często sprawia wrażenie zmartwionego i rozkojarzonego. Osoby cierpiące na schizofrenię cechuje upośledzenie zdolności komunikacyjnych, funkcji poznawczych i zaburzone postrzeganie rzeczywistości. U chorych może pojawić się dezintegracja osobowości. Wystąpienie objawów z danej grupy można rozpoznać poprzez pojawienie się następujących symptomów i zachowań:

• Objawy pozytywne: urojenia, halucynacje wzrokowe i słuchowe,
• Objawy negatywne: wycofanie społeczne, spowolnienie ruchowe, apatia, utrata zdolności do odczuwania przyjemności,
• Zaburzenia poznawcze: problemy z koncentracją oraz zaburzenia pamięci,
• Zaburzenia nastroju (afektu): uczucie żalu i smutku.

Rozpoznanie schizofrenii

Choroba może pojawiać się nagle i postępować niezwykle szybko. W niektórych przypadkach postęp schizofrenii jest jednak stopniowy. Zmiany zachowania narastają wówczas miesiącami, co utrudnia zauważenie obecności schorzenia przez najbliższych pacjenta. 
Osoby dostrzegające u siebie objawy mogące świadczyć o schizofrenii powinny skorzystać z pomocy psychiatry. Po fachową poradę można także udać się do lekarza rodzinnego. W razie potrzeby skieruje on pacjenta na dalszą diagnostykę do specjalisty. Chorzy na schizofrenię powinni znajdować się pod stałą kontrolą lekarza psychiatry.

Schizofrenia - leczenie

Proces leczenia schizofrenii jest długotrwały i złożony. Wymaga połączenia farmakoterapii z psychoterapią. Główną grupą leków stosowanych w terapii farmakologicznej schizofrenii są leki przeciwpsychotyczne. Duży nacisk kładzie się na leczenie pozafarmakologiczne i rozmowę z chorym. Niezwykle ważny jest również udział rodziny pacjenta w procesie terapeutycznym. Bliscy powinni zrozumieć wpływ schizofrenii na zachowanie chorego, aby właściwie wspomóc jego codzienne funkcjonowanie. Wyróżnia się trzy etapy leczenia schizofrenii: terapię ostrej fazy, fazy stabilizującej oraz fazę terapii podtrzymującej. Terapia może przebiegać w trybie ambulatoryjnym lub całodobowym (na oddziałach szpitalnych). Celem leczenia jest poprawa jakości życia pacjenta, złagodzenie objawów choroby oraz zapobieganie nawrotom. Wybór metody terapeutycznej dobierany jest przez psychiatrę ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych potrzeb chorego.

Wizytę u wybranego specjalisty możesz zarezerwować bez wychodzenia z domu na portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Autor