Rodzaje grzybic skóry

Można dokonać kilku podziałów grzybic skóry w zależności od kryterium, które bierzemy pod uwagę. Na przykład podział ze względu na pochodzenie grzybic skóry lub miejsce ich występowania.

Podział grzybic ze względu na pochodzenie

• Grzybice antropofilne − przenoszone z człowieka na człowieka;
• Grzybice zoofilne – których źródłem są zwierzęta;
• Grzybice geofilne – powodowane przez saprofity występujące w glebie.

Podział grzybic skóry ze względu na miejsce występowania

• Powierzchowne grzybice naskórkowe – atakują naskórek (np. łupież pstry);
• Grzybice właściwe skóry – dotyczą skóry właściwej i paznokci (np. grzybice stóp, grzybice paznokci, grzybice pachwin).

Podział grzybic ze względu na rodzaj grzyba wywołującego zakażenie

• Dermatofitozy – wywoływane są przez dermatofity (Microsporum, Trichophyton, Epidermophyton), którymi można zarazić się od ludzi, zwierząt lub w wyniku kontaktu ze skażoną glebą. Dermatofity atakują najczęściej struktury skeratynizowane – naskórek, włosy, paznokcie.
• Kandydozy (drożdżyce) – wywoływane są głównie przez grzyby z rodzaju Candida (najczęściej Candida albicans), rzadziej przez grzyby z rodzaju Cryptococcus, Malassezia lub Geotrichum. Kandydozy występują najczęściej na błonach śluzowych, ale mogą także powodować zmiany w fałdach skórnych.
• Pleśnice – najczęściej powodowane przez grzyby z rodzaju Aspergillus lub Scopulariopsis. Grzyby pleśniowe atakują najczęściej paznokcie lub skórę zmienioną chorobowo (owrzodzenia, oparzenia, nadżerki).

Objawy grzybicy skóry

Charakterystycznymi objawami grzybicy skóry są okrągłe lub owalne zmiany rumieniowe, o silnie zaczerwienionych brzegach, na których mogą pojawić się grudki, krostki lub pęcherze. Środkowa część plam grzybiczych jest bledsza i przypomina zdrowiejącą skórę. Zmiany grzybicze pojawiają się najczęściej na twarzy, szyi, karku lub rękach.

Umów wizytę u dermatologa

Przyczyny grzybicy skóry

Do zakażenia grzybicą skóry dochodzi zazwyczaj przez bezpośredni kontakt ze zwierzętami lub osobami zarażonymi. Najczęstsze przyczyny grzybic skórnych to:

• nieprawidłowa (także przesadna) higiena osobista,
• dzielenie z innymi osobami rzeczy osobistych takich jak: ręczniki, grzebienie, buty, ubrania,
• przebywanie w ciepłym i wilgotnym pomieszczeniu,
• chodzenie boso w miejscach publicznych np. w saunie lub na basenie,
• korzystanie z publicznych toalet lub pryszniców.

Czynniki sprzyjające zakażeniom grzybiczym

Grzybica skóry może dotknąć każdego, ale istnieje wiele czynników zwiększających ryzyko zakażenia. 

Do grupy ludzi o zwiększonym ryzyku zachorowania na grzybicę skóry zalicza się:

• osoby cierpiące na przewlekłe choroby metaboliczne (np. cukrzycę)),
• osoby o obniżonym systemem odporności organizmu – zakażonych wirusem HIV lub chorych na nowotwory,
• osoby cierpiące z powodu zaburzenia krążenia żylnego,
• osoby z zaburzeniami hormonalnymi,
• osoby otyłe,
• osoby przewlekle przyjmujące antybiotyki (szczególnie o szerokim spektrum), kortykosteroidy lub leki immunosupresyjne
• dzieci, osoby starsze oraz kobiety w ciąży.

Leczenie grzybicy skóry

Leczenie grzybicy skóry powinno się rozpocząć wizytą u lekarza dermatologa, który wykluczy inne choroby skóry i przeprowadzi badanie mykologiczne, dzięki któremu rozpozna gatunek chorobotwórczego grzyba oraz dobierze odpowiednią kurację. Wizytę u wybranego specjalisty możesz umówić bez wychodzenia z domu na portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Leczenie grzybicy skóry rozpoczyna się zazwyczaj od stosowania preparatów przeciwgrzybiczych o działaniu miejscowym – w postaci maści, kremów, aerozoli lub pudrów, które nie tylko hamują rozwój grzybów, ale także niwelują objawy towarzyszące chorobie (swędzenie, suchość skóry, pieczenie).

Jeśli leczenie miejscowe nie przynosi oczekiwanych rezultatów, dermatolog może przepisać preparaty doustne o działaniu ogólnoustrojowym. Wyleczona grzybica ma tendencję do nawracania, dlatego po pokonaniu choroby należy zadbać o odpowiednią profilaktykę, aby zapobiec ponownemu zakażeniu.

Autor