Rodzaje zaśniadu groniastego

Zaśniad groniasty nie należy do chorób złośliwych i może występować w dwóch formach, jako zaśniad groniasty częściowy lub całkowity. 

Zaśniad groniasty częściowy charakteryzuje się obecnością nieprawidłowo rozwijającego się zarodka otoczonego nieprawidłową tkanką. Natomiast w formie całkowitej zaśniadu groniastego zarodek w ogóle nie występuje. Zmiana chorobowa w swoim wyglądzie przypomina winogrono, stąd też nazwa „groniasty”. Zaśniad groniasty czasami opisywany jest również jako ciąża zaśniadowa.

Sprawdź dostępne terminy telewizyty u lekarza rodzinnego

Trofoblast — co to jest?

Trofoblast jest to tkanka, z której w dalszym etapie ciąży rozwija się łożysko. W przyszłości staje się ona niezbędną warstwą narządu, który odgrywa bardzo ważną rolę w prawidłowym rozwoju zarodka.

Trofoblast w ciąży odpowiada przede wszystkim za dostarczenie zarodkowi wszelkich potrzebnych składników odżywczych. Dodatkowo produkuje hormony, takie jak hCG, występujące już od pierwszych dni ciąży.

Przyczyny zaśniadu groniastego

Zaśniad groniasty jest efektem nieprawidłowego zapłodnienia lub niewłaściwego przebiegu rozwoju zarodka. Zaśniad groniasty częściowy powstaje w wyniku zapłodnienia komórki jajowej przez dwa plemniki. Natomiast zaśniad groniasty całkowity powstaje, gdy plemnik połączy się z pustą komórką jajową — nieposiadającą materiału genetycznego, a następnie się zduplikuje.

Czynnikami ryzyka, wpływającymi na rozwój tej choroby, są m.in.:

• wiek rodziców — zarówno starszy wiek matki, jak i ojca może wpływać na rozwój nieprawidłowej ciąży. U kobiet powyżej 35. roku życia zwiększa się ryzyko wystąpienia zaśniadu groniastego;
• czynniki genetyczne — w niektórych przypadkach stwierdzono, że zaśniad może być dziedziczny. Kobiety, w których rodzinie wykryto wcześniej tę chorobę, mogą być na nią bardziej narażone.

Zaśniad groniasty — objawy

Jak wykryć zaśniad groniasty? Pierwsze objawy sygnalizujące możliwość wystąpienia zaśniadu groniastego to m.in. krwawienie z dróg rodnych, a także mniej specyficzne dolegliwości, czyli wymioty czy bóle brzucha. Objawy ciąży zaśniadowej są również widoczne dla ginekologa w badaniu USG już na bardzo wczesnym etapie ciąży. Zaśniad może objawiać się m.in. poprzez powiększenie macicy, nieadekwatne do stopnia zaawansowania ciąży. Kolejnym charakterystycznym objawem jest również bardzo wysoki poziom hCG.

Jakie beta-hCG charakteryzuje zaśniad groniasty?

Poziom hormonu beta-hCG znacznie wyższy niż w prawidłowo rozwijającej się ciąży jest typowy dla zaśniadu groniastego. Zauważalne jest to już w pierwszych tygodniach ciąży i często jest sygnałem do pogłębienia diagnostyki. A jaki poziom hCG zwiastuje zaśniad groniasty? Przyjmuje się, że progiem alarmowym jest stężenie powyżej 100 000 IU/l w I trymestrze ciąży. Pojedyncze oznaczenie stężenie tego hormonu nigdy nie jest wystarczające, konieczne są USG i obserwacja trendu hCG w odstępie 48 godzin.

Zaśniad niegroniasty — co to znaczy?

Termin ten nie jest zwykle używany w medycynie, ale mimo to obejmuje określenie zmian w sferze trofoblastu, które nie obejmują zaśniadu groniastego. Przykładem tego może być poronienie w pierwszym trymestrze, spowodowane nieprawidłowym rozwojem trofoblastu czy też kosmówczak.

Jak wygląda leczenie zaśniadu groniastego?

Jednym ze sposobów leczenia ciąży zaśniadowej jest łyżeczkowanie, w celu usunięcia nieprawidłowo rozwijającej się tkanki i niedopuszczenia do dalszych komplikacji zdrowotnych, takich jak chociażby rozwój nowotworu. Zabieg ten wykonywany jest przez lekarza specjalistę ginekologa lub ginekologa-onkologa. Po zabiegu bardzo ważne jest, aby obserwować poziom beta-hCG, który po oczyszczeniu macicy powinien spadać. Kiedy tak się nie dzieje, może to świadczyć, że nieprawidłowa tkanka nie została usunięta w całości. 

Wizytę u wybranego specjalisty z łatwością umówisz poprzez portal LekarzeBezKolejki.pl.

Zaśniad groniasty a kolejna ciąża

Kiedy możliwa jest kolejna ciąża po zaśniadzie groniastym? Zależy to od wielu czynników, ale z planowaniem kolejnej ciąży należy poczekać do zakończenia całego procesu leczenia. Jest to spowodowane możliwością zatajenia ewentualnego rozrostu trofoblastu poprzez naturalny wzrost hCG.

Bibliografia

1. Seckl, M. J., Sebire, N. J. (2012). Management of gestational trophoblasticdisease. Best Practice. Research Clinical Obstetrics. Gynaecology, 26(1), s. 53-69
2. Soper, J.T., Mutch, D.G. (2013). Gestational trophoblastic disease: a review of the treatment and management of molar pregnancies. Obstetrics and GynecologyClinics of North America, 40(4), s. 747-762.
3. Lurain, J.R. (2010). Gestational trophoblastic disease. American Journal of Obstetrics and Gynecology, 203(6), s. 536-546.
4. Leszczyńska-Wierzba, A., Szewczyk, G. (2021). Diagnostyka oraz leczenie rozrostów i nowotworów trofoblastu. Ginekologia po Dyplomie, 4.
5. Szubert, M., Prośniewska-Obsada, M., Biesiada, P., Kalinka, J. (2018). Nieprawidłowy wynik testu podwójnego jako pierwszy objaw współistnienia prawidłowej ciąży z zaśniadem groniastym. Ginekologia i perinatologia praktyczna, 3 (4), s. 154-158.

Autor