Czym jest syndrom DDA?

Dorosłe Dzieci Alkoholików (DDA) to grupa osób po 18. roku życia, które są obciążone doświadczeniami z dzieciństwa, w którym główną rolę odgrywał problem alkoholowy jednego lub obojga rodziców. Osoby te posiadają już własną pracę, dom, czasami rodzinę, ale wciąż są dziećmi rodziców, dla których alkohol był priorytetem, a trauma z tym związana stale im towarzyszy. Często mają błędne zdanie o sobie, relacjach międzyludzkich oraz o zachowaniu swoim i innych ludzi. Nie potrafią uporządkować swojego życia, z racji braku odpowiedniego wzorca w postaci rodzica (lub rodziców). 

Edukacja społeczeństwa, profilaktyka, samoświadomość i terapia to czynniki, które mogą wpłynąć na poprawę stanu psychicznego dorosłego dziecka alkoholika i są realną szansą na odzyskanie równowagi w życiu, a także czerpanie z niego radości.

Umów się do psychiatry

Jakie są objawy syndromu DDA?

Osoby dotknięte syndromem DDA często nie są świadome jego objawów. Przywykły do pewnego schematu zachowania w określonych sytuacjach, które wyniosły z domu alkoholowego. Dopiero osoba z zewnątrz może dostrzec mankamenty w warstwie psychicznej osoby z syndromem DDA. 

Najważniejsze objawy, jakie ujawniają się u dorosłych dzieci alkoholików, to:

• trudności z nawiązaniem intymnych relacji, lęk przed bliskim związkiem z drugim człowiekiem,
• ciągła potrzeba kontrolowania innych, sytuacji, swoich uczuć i emocji;
• nadopiekuńczość,
• niskie poczucie własnej wartości,
• strach przed odrzuceniem, zdradą,
• brak zaufania do siebie i drugiego człowieka,
• podatność na zranienie, wysoka wrażliwość,
• brak zdolności do określania własnych potrzeb i okazywania uczuć,
• tłumienie emocji, zamknięcie w sobie,
• branie na siebie zbyt dużej odpowiedzialności lub unikanie jej,
• skłonności do kłamstwa, koloryzowania wydarzeń,
• brak spontaniczności,
• poczucie wstydu, niezrozumienia, izolacji,
• przeżywanie licznych trudności i kryzysów,
• trudności w odnalezieniu się w roli rodzica.

Jak wygląda terapia osoby z syndromem DDA?

Terapia osób z DDA może przebiegać dwukierunkowo: grupowo lub indywidualnie. Sesje prowadzone są przez psychoterapeutę specjalizującego się w uzależnieniach. Istnieje wiele ośrodków i zakładów leczenia uzależnień, umożliwiających spotkania ze specjalistą. 

Terapia grupowa

Terapia grupowa odbywa się w kręgu kilku do kilkunastu osób, których dotyczy syndrom DDA. Celem takich spotkań jest pokazanie sobie i grupie swoich zachowań, jako konsekwencji wychowywania się w rodzinie z problemem alkoholowym. Zwierzenia dają poczucie wspólnoty i współczucia oraz umożliwiają wspólne rozwiązywanie problemów, spojrzenie na siebie z dystansem i wyciągnięciem odpowiednich wniosków.

Terapia indywidualna

Terapia indywidualna jest terapią pogłębioną, której celem jest pozostawienie za sobą zdarzeń z dzieciństwa i skupienie na życiu, które jest tu i teraz. Ta forma spotkań bardziej sprzyja zwierzeniom, wydobywaniu tłumionych emocji i budowaniu zaufania na linii terapeuta – pacjent z syndromem DDA. Jest przede wszystkim dedykowana osobom, które boją się mówić publicznie o swoich problemach oraz obawiają się odrzucenia i niezrozumienia przez innych. 

Inne formy pomocy

Osoby z syndromem DDA mogą również liczyć na pomoc ze strony lekarza psychiatry, który może wesprzeć terapię farmakologicznie. W zakładach istnieje dedykowane pacjentom wsparcie prawne, doradztwo finansowe, seksuologiczne, a także wczasy rozwojowe oraz terapeutyczne. 

Wizytę u wybranego specjalisty możesz umówić bez wychodzenia z domu za pomocą portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Jakie są skutki syndromu DDA?

Nieleczony syndrom DDA może zakończyć się przykrymi skutkami w postaci pogłębionych problemów psychologicznych i zaburzeń osobowości. W skrajnych przypadkach prowadzi do dysfunkcji psychicznych: stanów lękowych, choroby afektywnej dwubiegunowej, psychosomatycznej, depresji, zaburzeń odżywiania i uzależnień. Dlatego tak ważna jest samoświadomość osoby dotkniętej syndromem DDA i wdrożenie odpowiedniej terapii z pomocą psychiatry.

Autor