Posiew moczu a posiew moczu z antybiogramem

Posiew moczu to badanie mikrobiologiczne, wykonywane w celu potwierdzenia lub wykluczenia obecności drobnoustrojów w moczu. Dodatkowo do posiewu moczu można wykonać antybiogram, który pozwala określić wrażliwość szczepów bakteryjnych na dany antybiotyk, co ułatwia odpowiedni dobór leków oraz umożliwia bardziej efektywne leczenie. 

U kobiet ciężarnych posiew moczu wykonuje się profilaktycznie, ponieważ często zakażenia dróg moczowych mogą przebiegać bezobjawowo. Razem z posiewem moczu warto wykonać także inne badania biochemiczne, które są pomocne w diagnostyce zakażeń układu moczowego.

Umów się do urologa

U kogo należy wykonać posiew moczu?

Badanie to wykonuje się u osób z podejrzeniem zakażenia dróg moczowych w celu potwierdzenia lub wykluczenia obecności drobnoustrojów. Często również po zakończonej terapii lekarz zaleca ponowne wykonanie posiewu, aby sprawdzić skuteczność zleconego leczenia. 

Posiew moczu wykonuje się u osób z objawami infekcji dolnych dróg moczowych, takich jak:

• nieustanne parcie na mocz,
• ból i pieczenie podczas oddawania moczu, 
• uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza moczowego,  
• ból w podbrzuszu, 
• zmiana koloru i zapachu moczu, 
• ból w okolicy podbrzusza.

oraz u osób z objawami infekcji górnych dróg moczowych:

• ból w lędźwiach,
• obecność krwi w moczu, 
• tkliwość i ból w okolicy nerek, 
• gorączka i dreszcze,
• nudności i wymioty,
• ból w okolicy podbrzusza.

Jeśli zaobserwujesz u siebie powyższe objawy natychmiast udaj się na wizytę do urologa, ponieważ nieleczona infekcja dróg moczowych może doprowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. 

Wizytę u wybranego specjalisty możesz umówić bez wychodzenia z domu na portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Jak pobrać próbkę na posiew moczu?

Samo pobranie próbki moczu do badania na posiew nie jest niczym skomplikowanym, jednak należy się do tego odpowiednio przygotować, aby wynik analizy wyszedł poprawnie. Do badania należy pobrać pierwszy poranny mocz, koniecznie ze “środkowego strumienia”. Przed badaniem należy odpowiednio oczyścić okolice ujścia cewki moczowej za pomocą wody z mydłem lub płynu do higieny intymnej. U kobiet należy rozchylić wargi sromowe i przemywać okolice ujścia cewki moczowej w kierunku od przodu do tyłu, a u mężczyzn odchylić napletek.

Próbkę należy pobrać do odpowiedniego, jałowego pojemnika, napełniając go do połowy. Taki pojemnik możemy dostać w aptekach lub laboratorium analitycznym, należy go otworzyć bezpośrednio przed pobraniem moczu.

Próbkę moczu należy jak najszybciej dostarczyć do laboratorium. Jeśli nie jest to możliwe, można ją przechowywać przez krótki czas w lodówce, jednak nie dłużej niż kilka godzin.

Pobieranie próbki moczu u dzieci

Pobieranie próbki moczu u niemowląt i małych dzieci wygląda podobnie. Dziecko należy rozebrać w ciepłym pomieszczeniu od pasa w dół i odpowiednio oczyścić okolice ujścia cewki moczowej, podobnie jak w przypadku dorosłych. Dziecko należy unieść do góry i masować mięśnie grzbietu wzdłuż kręgosłupa ku dołowi. Z chwilą oddawania moczu należy pobrać próbkę ze środkowego strumienia. 

Nie należy pobierać u dzieci próbek moczu na posiew do przyklejanych do skóry woreczków, gdyż grozi to zanieczyszczeniem próbki bakteriami znajdującymi się na skórze, powodując tym samym fałszywie dodatni wynik.

Jak interpretować wyniki badania posiewu moczu?

Wyniki zazwyczaj można otrzymać po 3 dniach od oddania próbki do badań. O wyniku decyduje obecności oraz liczba bakterii wyhodowana z 1 ml moczu. Jeśli ilość bakterii wyhodowana z 1 ml jest większa lub równa 100 000 żywych bakterii jednego rodzaju, jest to wynik dodatni i świadczy o bakteriomoczu znamiennym, czyli zakażeniu układu moczowego. W przypadku dodatniego wyniku badania, wykonuje się tak zwany antybiogram, czyli oznaczenie wrażliwości bakterii na dane antybiotyki.

Co w przypadku, gdy wynik posiewu jest nieprawidłowy?

Każdy wynik posiewu moczu powinien ocenić lekarz, np. rodzinny lub urolog, gdyż nie każdy dodatni wynik badania świadczy o zakażeniu dróg moczowych. W większości przypadków może to wskazywać na kolonizację układu moczowego, zanieczyszczenie próbki lub nieprawidłową technikę pobrania. Dlatego bardzo ważne jest, żeby wyniki badania ocenił specjalista i na podstawie swej fachowej opinii dobrał odpowiednie leczenie.

Autor