Czym jest brodawka łojotokowa?

Brodawka łojotokowa to łagodna zmiana skórna, która ma okrągły kształt i wygląd grudkowaty, z dodatkowymi wypukłymi naroślami. Na wierzchu brodawek można często zaobserwować zagłębienia wypełnione zrogowaciałym naskórkiem (z tego powodu brodawki są chropowate w dotyku) lub łojem (sebum). 

Na samym początku brodawki łojotokowe są kilkumilimetrowe i płaskie. Najczęściej są barwy jasnobrązowej. W późniejszym okresie powstają hiperkeratotyczne zmiany skórne o wyglądzie brodawek, przeważnie w kolorze skóry lub o barwie żółtej, bądź brunatnej. 

Brodawki łojotokowe nie wywołują bólu. Jedyny dyskomfort związany z ich obecnością jest odczuwany w sytuacji, kiedy brodawka jest podrażniona, np. przez zbyt ciasną odzież.

Ze względu na brak charakterystycznych objawów, każda zmiana skórna powinna być skonsultowana z lekarzem POZ, który w razie potrzeby skieruje pacjenta do lekarza dermatologa. 

Wizytę u wybranego specjalisty może w łatwy sposób zarezerwować z użyciem portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Umów się do dermatologa

Przyczyny powstawania brodawek łojotokowych

Obecnie przyczyny powstawania brodawek łojotokowych nie są do końca znane. Pewne jest jednak, że za ich pojawienie się nie odpowiada wirus, z tego powodu nie istnieje możliwość zarażenia się od innej osoby brodawką łojotokową. Z drugiej jednak strony, istnieją przesłanki jakoby występowanie brodawek łojotokowych było uwarunkowane genetycznie, ponieważ zaobserwowano ich dziedziczenie w rodzinach.

Potencjalną przyczyną powstawania brodawek łojotokowych może być nadmierna ekspozycja na promienie słoneczne, nie jest to jednak potwierdzone.

Brodawka łojotokowa jest przeważnie spotykana u osób po 30. roku życia, a także u członków rodzin pacjentów cierpiących na tę zmianę skórną. Zaobserwowano dodatkowo, że im chory jest starszy, tym więcej brodawek łojotokowych pojawia się na jego ciele.

Brodawka łojotokowa – diagnostyka

Brodawka łojotokowa wyglądem przypomina innego rodzaju złośliwe zmiany skórne. Z tego powodu niezwykle ważne jest odpowiednie zdiagnozowanie brodawki łojotokowej przez lekarza. W celu postawienia diagnozy sprawdza się, czy zmiana skórna posiada cechy świadczące o jej łagodnym charakterze. Do tych cech zaliczamy:

• brak krwawienia,
• brak dolegliwości bólowych,
• brak rozrostu zmiany skórnej,
• równomierne zabarwienie brodawek,
• obecność zarysów zmiany,
• dobrze widoczne odgraniczenie zmiany od jej otoczenia.

W przypadku zmiany o charakterze nowotworowym dochodzi do rozległych zmian brodawek łojotokowych lub też do rozrostu już istniejących brodawek, któremu towarzyszy świąd. Objawy te często towarzyszą nowotworowi trzustki, jelit czy żołądka. Obserwuje je się także w przebiegu chłoniaków i białaczki.

Sama brodawka łojotokowa jest często mylona z czerniakiem. Główną różnicą pomiędzy obiema zmianami skórnymi jest ich wygląd. Brodawka ma barwę od cielistej do brązowej, czerniak natomiast (jak sama nazwa wskazuje) jest czarny. Bardzo rzadko można jednak zaobserwować brodawki o barwie czarnej, dlatego każdą zmianę należy skonsultować z lekarzem dermatologiem.

Brodawki mogą występować również na skórze głowy. Ich lokalizacja jest często przyczyną uczucia dyskomfortu u pacjentów, co więcej boją się oni, że ze względu na lokalizację brodawka będzie trudna w usunięciu lub zabieg pozostawi trwałe znamię. Na szczęście dzisiejsza medycyna zna sposoby na trwałe i często bezbolesne usunięcie brodawek łojotokowych na skórze głowy.

W jaki sposób leczy się brodawki łojotokowe?

Mimo faktu, iż brodawka łojotokowa należy do łagodnych zmian skórnych, które nie zagrażają naszemu życiu, warto z nią zgłosić się do lekarza. Jeżeli z powodu obecności zmiany skórnej odczuwamy dyskomfort, specjalista może zadecydować o jej usunięciu. 

Pilnej konsultacji lekarskiej wymagają zmiany, które gwałtownie się rozrastają lub krwawią. Jeżeli pacjent dodatkowo obserwuje u siebie powiększone węzły chłonne, warto wykonać pełen zakres badań kontrolnych.

Obecnie stosuje się następujące sposoby leczenia brodawek łojotokowych:

• leczenie farmakologiczne – głównie preparaty zawierające kwas salicylowy, który doprowadza do złuszczania się zmiany. Leczenie jest długotrwałe i daje tym lepsze efektym, im regularniej stosuje się dany preparat;
• krioterapię – polega na zamrożeniu brodawki przy użyciu ciekłego azotu;
• łyżeczkowanie – brodawka jest usuwana przy pomocy łyżeczki dermatologicznej;
• elektrokoagulację – metoda ta polega na zniszczeniu brodawki przy użyciu prądu zmiennego;
• laseroterapię – niszczy się brodawkę przy użyciu promienia lasera. Zmiana skórna obumiera i następnie samoistnie odpada.

Autor