Właściwości lecznicze imbiru

Imbir lekarski (Zingiber officinale) jest rośliną zielną, pochodzącą z południowo-wschodniej Azji. Obecnie nie występuje w stanie dzikim i uprawiany jest w krajach strefy podzwrotnikowej, takich jak Chiny, Indie czy Jamajka. Surowcem wykorzystywanym zarówno w sztuce kulinarnej, jak i lecznictwie, jest kłącze imbiru (Zingiberis rhizoma), dostępne w postaci świeżej lub suszonej. 

Za właściwości lecznicze kłącza imbiru odpowiadają związki zawarte w olejku eterycznym, który może stanowić od 0,6 do 3% surowca oraz substancje nielotne o charakterze żywic. W składzie olejku eterycznego znajduje się m.in. zingiberen, kurkumen, limonen, linalol oraz α- i β-pinen. Wśród związków nielotnych wyróżnia się ponadto gingediole, gingerdiony, zingeron i shogaole. 

Umów wizytę u lekarza rodzinnego

Gdzie w lecznictwie znalazł zastosowanie imbir?

Kłącze imbiru znalazło zastosowanie jako tradycyjny produkt leczniczy w łagodzeniu nudności związanych z chorobą lokomocyjną. Europejska Agencja Leków zaleca spożycie od 250 do 500 mg surowca u dzieci i 750 mg u dorosłych pół godziny przed planowaną podróżą. Preparaty apteczne dostępne na rynku cechują się różną zawartością wyciągu z kłącza imbiru, dlatego warto dokładnie przeczytać ulotkę i przestrzegać zaleconego dawkowania.

Poza działaniem łagodzącym nudności, kłącze imbiru korzystnie wpływa na proces trawienia, zwiększając ilość śliny, soku żołądkowego i żółci, a także poprawiając perystaltykę jelit. Ponadto imbir posiada właściwości hamujące agregację płytek krwi oraz sprzyja obniżeniu poziomu cholesterolu. Pamiętajmy jednak, że samoleczenie imbirem ma charakter wspomagający i nie zastąpi farmakoterapii zaleconej przez lekarza.

Olejki eteryczne zawarte w kłączu imbiru mogą wykazywać działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe oraz przeciwzapalne. dlatego tego powodu surowiec wykorzystywany jest także w przebiegu przeziębienia.

Jak spożywać i prawidłowo przechowywać imbir?

Imbir może występować w formie świeżego lub sproszkowanego surowca, ponadto w kuchni azjatyckiej popularne jest spożywanie imbiru marynowanego. Świeże kłącze powinno charakteryzować się jasną, jędrną skórką, która świadczy o jego świeżości. W temperaturze pokojowej kłącze imbiru może być przechowywane około tygodnia. Zwiększenie czasu przydatności do spożycia można uzyskać poprzez przechowywanie imbiru w lodówce.

Czy napar i syrop z imbiru działają na przeziębienie?

W stanach przeziębienia lub wychłodzenia często sięgamy po herbatę z dodatkiem imbiru lub przygotowany na jego bazie napar. Napoje przyrządzone z użyciem świeżych plasterków imbiru będą wykazywać większe właściwości napotne, z kolei dodanie suszonego kłącza zapewni uczucie większego rozgrzania. Do herbaty z imbirem warto dodać cynamon lub goździki, które również zawierają substancje o charakterze przeciwwirusowym. 

Ostatnio na popularności zyskują także syropy z imbiru z dodatkiem soku z cytryny, miodu i korzennych przypraw. Dzięki właściwościom przeciwdrobnoustrojowym i powlekającym, wykorzystywane są w łagodzeniu bólu gardła.

Imbir w ciąży

Imbir może być bezpiecznie stosowany w okresie ciąży w celu łagodzenia uporczywych nudności. Ponadto wyciągi z imbiru wchodzą w skład preparatów na przeziębienie, dedykowanych kobietom ciężarnym. Pamiętajmy jednak, by w przypadku nasilenia objawów nie zwlekać z wizytą u lekarza.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania imbiru?

Na spożycie kłącza imbiru powinny uważać osoby, które borykają się z chorobami układu pokarmowego, ze względu na jego możliwe działanie drażniące w obrębie błony śluzowej żołądka i jelit. Stosowanie imbiru jest przeciwwskazane u chorych ze stwierdzonymi wrzodami żołądka i refluksem. 

Kłącze imbiru może nasilać działanie leków rozrzedzających krew, dlatego należy zwrócić uwagę na jego spożycie u osób stosujących m.in. kwas acetylosalicylowy, rywaroksaban czy dabigatran. W przypadku zażywania takich leków, warto omówić regularne stosowanie imbiru z lekarzem kardiologiem lub lekarzem POZ.

Wizytę u wybranego specjalisty zarezerwujesz na portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Bibliografia:

1. European Medicines Agency (2012).Community herbal monograph on Zingiberofficinale Roscoe, rhizoma. Committee on Herbal Medicinal Products (HMPC). Dostępne na: https://www.ema.europa.eu/en/documents/herbal-monograph/final–community-herbal-monograph-zingiber-officinale-roscoe-rhizoma_en.pdf.
2. Glibowski, P., Długołęcka, A., Grdeń, A., Toczek, K. (2017). Właściwości prozdrowotne imbiru. BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – L, 2, s. 115–121