- Polecane
- Endokrynologia
- Okulistyka
- Ortopedia
- Stomatologia
- Alergologia
- Kardiologia
- Ginekologia
- Dermatologia
- Neurologia
- Laryngologia
- Urologia
- Pulmonologia
- Diabetologia
- Zdrowie
- Odżywianie i Diety
- Pediatria
- Badania i diagnostyka
- proktologia
- Psychiatria i psychologia
- Reumatologia
- medycyna estetyczna
- Hematologia
- Onkologia
- Chirurgia
- Czasopismo OSOZ
- Nefrologia
- Gastrologia
Mioglobina – działanie, niedobór, nadmiar, badanie
Mioglobina to białko, które stanowi rezerwuar tlenu w komórkach mięśniowych. Dzięki niewielkim rozmiarom, jest jednym z pierwszych markerów, pojawiających się we krwi w odpowiedzi na uszkodzenie mięśni. Jakie są wskazania do oznaczenia poziomu mioglobiny i czy jej wysoka wartość świadczy jednoznacznie o zawale serca?
Jakie funkcje w organizmie pełni mioglobina?
Mioglobina jest niewielkim białkiem obecnym w komórkach mięśniowych, które odpowiada za magazynowanie cząsteczek tlenu. W stanie zwiększonego wysiłku mioglobina odłącza cząsteczkę tlenu, dzięki czemu komórki mogą wytwarzać energię potrzebną do skurczu. Jest to białko nieswoiste narządowo, co oznacza, że występuje zarówno w mięśniach poprzecznie prążkowanych szkieletowych, jak i w mięśniu sercowym. W warunkach fizjologicznych jego ilość we krwi jest znikoma.
Umów się do kardiologa
Kiedy zleca się wykonanie badania poziomu mioglobiny?
Obecność mioglobiny zarówno we krwi, jak i w moczu, świadczy o uszkodzeniu mięśni. Badanie poziomu mioglobiny może być zlecone przez lekarza kardiologa przy podejrzeniu zawału serca, jednak jej podwyższone stężenie jest niewystarczające do postawienia jednoznacznej diagnozy. Wynika to z faktu, iż jest to białko nieswoiste, zaś wzrost jego zawartości we krwi może świadczyć również o innych uszkodzeniach. Przy podejrzeniu zawału serca badaniem z wyboru pozostaje oznaczenie poziomu troponin, ponieważ są one swoiste wobec komórek mięśnia sercowego. Z drugiej strony, prawidłowe stężenie mioglobiny w kilku pierwszych godzinach po wystąpieniu bólu sercowego jest ujemnym wskaźnikiem predykcyjnym zawału i wyklucza jego wystąpienie w 95%.
Badanie poziomu mioglobiny ma znaczenie w monitorowaniu przebiegu zawału i rozpoznaniu ewentualnego dorzutu (kolejnego epizodu zawału, występującego tuż po pierwszym), dzięki temu, że wzrost jej stężenia po uszkodzeniu mięśni pojawia się znacznie szybciej niż w przypadku innych markerów.
Badanie poziomu mioglobiny wykonuje się również w celu oceny skuteczności leczenia fibrynolitycznego w przebiegu zawału. Czterokrotny wzrost stężenia tego białka po 1,5 h od podania leków świadczy o powodzeniu terapii.
Badanie poziomu mioglobiny może być zlecone także przy podejrzeniu uszkodzenia mięśni o różnym pochodzeniu oraz w przypadku poszukiwania przyczyn ciemnego zabarwienia moczu.
Pamiętaj, aby wszelkie objawy związane z układem sercowo-naczyniowym niezwłocznie konsultować z lekarzem kardiologiem. Wizytę umówisz za pomocą portalu LekarzeBezKolejki.pl.
Jak przebiega badanie poziomu mioglobiny?
Materiałem do badania poziomu mioglobiny jest surowica krwi, którą otrzymuje się przez pobranie próbki krwi z żyły łokciowej lub przygodna próbka moczu pobrana o dowolnej porze dnia. Badanie to nie wymaga specjalnego przygotowania. Należy jednak unikać w miarę możliwości wzmożonego wysiłku oraz zastrzyków domięśniowych, mogących fałszywie wpłynąć na wyniki pomiarów.
Wysoki poziom mioglobiny w moczu i we krwi – o czym świadczy?
Norma mioglobiny we krwi to <70–110 µg/l, zaś w moczu <17 µg/g kreatyniny. Jej podwyższony poziom wskazuje na uszkodzenie mięśni. Po wykonaniu badań dodatkowych, np oznaczeniu poziomu troponin i kinazy kreatynowej, można rozpoznać lub wykluczyć wystąpienie zawału serca. Wysokie wartości mioglobiny występujące po leczeniu perfuzyjnym zawału świadczą o skuteczności terapii. W trakcie monitorowania stanu pacjenta po przebytym zawale wzrost stężenia mioglobiny może wskazywać na wystąpienie dorzutu zawału.
Poza przyczynami sercowo-naczyniowymi, wysoka wartość poziomu mioglobiny może świadczyć o:
- zmiażdżeniu mięśni i urazach wielonarządowych,
- rabdomiolizie (uszkodzeniu mięśni w odpowiedzi na leki, narkotyki, toksyny),
- infekcjach przebiegających z gorączką,
- napadach padaczkowych,
- rozległych oparzeniach,
- niewydolności nerek,
- niedotlenieniu mięśni,
- niedoczynności tarczycy,
- wzmożonym wysiłku fizycznym,
- zatruciu alkoholem.
Spadek stężenia mioglobiny we krwi nie ma wartości diagnostycznej.
Mioglobina w moczu – możliwe powikłania
Mioglobinuria to zjawisko polegające na obecności mioglobiny w moczu. Białko to po dostaniu się do krwiobiegu jest filtrowane przez nerki i usuwane wraz z moczem poza ustrój. Niestety jego podwyższone stężenie jest toksyczne dla nerek i może prowadzić do odkładania się złogów w komórkach kanalików nerkowych i ostrej niewydolności nerek. Objawami uszkodzenia nerek w odpowiedzi na wysokie stężenie mioglobiny może być zmniejszone oddawanie moczu, obrzęki, a nawet stany splątania.
Autor
Redakcja LekarzeBezKolejki.pl - W skład zespołu redakcyjnego portalu LekarzeBezKolejki.pl wchodzą wykwalifikowani farmaceuci. Ich bogate doświadczenie zawodowe i gruntowna wiedza nabyta na studiach farmaceutycznych umożliwiają tworzenie wiarygodnych i rzeczowych tekstów zgodnie z zasadami medycyny opartej na dowodach naukowych (EBM). Treści te są zawsze oparte na solidnych źródłach, takich jak aktualne badania naukowe czy specjalistyczne publikacje. Zespół łączy profesjonalizm z pasją do ciągłego rozwijania się i chęcią dzielenia się wiedzą, co przekłada się na atrakcyjne i wciągające materiały edukacyjne dla użytkowników.