Czym są retikulocyty?

Retikulocyty to niedojrzałe, młode formy krwinek czerwonych, czyli erytrocytów, zwane także proerytrocytami. Erytrocyty są natomiast bardzo ważnymi składnikami krwi – odpowiadają za transport tlenu z płuc do wszystkich komórek naszego organizmu. Retikulocyty powstają w szpiku kostnym, a w ciągu 2-4 dni stają się erytrocytami. Są to komórki pozbawione jądra, posiadające tzw. substancję włókienkową siateczki, czyli pozostałość kwaśnych białek jądrowych zbudowanych z RNA. Dzięki tym cechom możliwe jest odróżnienie retikulocytów od innych składników krwi. Retikulocyty są zdolne do przenoszenia tlenu we krwi, jednak w mniejszym stopniu niż ich dojrzałe formy, czyli erytrocyty.

Umów się do lekarza rodzinnego

Jak regulowana jest produkcja retikulocytów?

Produkcja retikulocytów jest ściśle związana z utrzymaniem odpowiedniego poziomu erytrocytów we krwi i może być zwiększona w przypadku wystąpienia chorób, które powodują utratę lub niszczenie czerwonych krwinek (m.in. niedokrwistości, krwotoków lub zimnicy). Innymi słowy, powstawanie retikulocytów jest więc związane z kompensacją skutków tych chorób, czyli z wyrównaniem zmniejszonej liczby erytrocytów do stanu prawidłowego. Zliczanie retikulocytów we krwi służy m.in. do określenia zdolności wytwarzania krwinek czerwonych w szpiku. 

Retikulocyty – normy i choroby

W stanie zdrowia retikulocyty powinny stanowić około 0.5-1.5% liczby erytrocytów, czyli około 20 000-100 000/mikrolitr krwi. W celu sprawdzenia poziomu retikulocytów we krwi warto udać się do lekarza POZ, który w razie potrzeby wystawi stosowne skierowanie.

Kiedy można zaobserwować podwyższony lub obniżony poziom retikulocytów?

Podwyższony poziom retikulocytów można zaobserwować w sytuacji, gdy dochodzi do zmniejszenia liczby erytrocytów we krwi (w ten sposób organizm próbuje kompensować niedobór krwinek czerwonych). Dolegliwościami, którym towarzyszy podwyższony poziom retikulocytów są m.in. niedokrwistość pokrwotoczna lub hemolityczna, krwotoki, a także niektóre choroby nowotworowe (m.in. przebiegające z wytworzeniem guza wydzielającego czynnik erytropoetyczny czy przebiegające z przerzutami do kości). Leczenie żelazem, kwasem foliowym czy witaminą B12, a także przebywanie na znacznych wysokościach przez dłuższy czas również może prowadzić do zwiększenia liczby retikulocytów krążących we krwi. 

Obniżenie poziomu retikulocytów następuje, gdy dochodzi do niewydolności szpiku kostnego, w którym retukilocyty powstają. Może się tak stać m.in. wskutek niedokrwistości niedoborowej lub niedokrwistości aplastycznej, bądź w wyniku toksycznego uszkodzenia szpiku kostnego. Inną przyczyną obniżenia poziomu retikulocytów we krwi są m. in. niedobory witaminy B12, kwasu foliowego lub żelaza, a także leczenie niektórymi lekami przeciwnowotworowymi. Do zmniejszenia liczby retikulocytów może doprowadzić także ogólne wyniszczenie organizmu, np. wskutek AIDS lub w przebiegu niektórych chorób przewlekłych.

Morfologia krwi – co to za badanie i jak się do niego przygotować?

Morfologia krwi to jedno z najczęściej wykonywanych badań krwi, które polega na pobraniu próbki krwi (zazwyczaj jest to 5 ml) i jej ilościowej oraz jakościowej analizie. Jest to badanie, które bardzo często jest zlecane przez lekarzy rodzinnych profilaktycznie, gdyż  pozwala m.in. na ogólną ocenę stanu zdrowia pacjenta czy sprawdzenie stanu gospodarki wodnej organizmu. Przed badaniem morfologii krwi pacjent powinien powstrzymać się przed wykonywaniem wysiłku fizycznego, a także powinien być na czczo – czyli nie powinien jeść przez 8 godzin przed wykonaniem badania. 

Pamiętaj, że na portalu LekarzeBezKolejki.pl z łatwością i bez wychodzenia z domu umówisz wizytę u wybranego specjalisty.

Autor