Czym jest rzeżączka?

Rzeżączka wywoływana jest przez zakażenie bakteriami Neisseria gonorrhoea, w wyniku kontaktu wydzieliny błon śluzowych objętych infekcją z błoną śluzową osoby zdrowej. Choroba ta najczęściej rozprzestrzenia się drogą płciową, zwłaszcza w przypadku kontaktów seksualnych bez użycia prezerwatywy. Ze względu na ryzyko zakażenia niemowlęcia podczas porodu, wszystkie przyszłe mamy powinny zostać przebadane w kierunku nosicielstwa N. gonorrhoea w czasie trwania ciąży.

Rodzaje i objawy zakażenia rzeżączką

Choć rzeżączka kojarzona jest przede wszystkim jako choroba dotycząca narządów płciowych, istnieje kilka innych rodzajów zakażeń, o których warto wiedzieć.

Rzeżączkowe zapalenie układu moczowo-płciowego

Okazuje się, że rzeżączkowe zapalenie narządów płciowych u kobiet może przebiegać bezobjawowo nawet w 50% przypadków. Dolegliwości dotyczą przede wszystkim zakażenia szyjki macicy i obejmują pieczenie, upławy oraz ból podbrzusza. W sytuacji, gdy choroba dotyczy także układu moczowego, pojawia się ból i dyskomfort podczas wizyt w toalecie.

W przypadku mężczyzn zakażenia bezobjawowe zdarzają się zdecydowanie rzadziej. Charakterystyczny jest ropny wyciek z cewki moczowej, bolesne oddawanie moczu, a także stan zapalny w obrębie żołędzi.

Rzeżączkowe zapalenie odbytu i odbytnicy

Objawami rzeżączkowego zapalenia odbytu i odbytnicy jest przede wszystkim uporczywy świąd i pojawienie się charakterystycznej śluzowej wydzieliny. Niektórym pacjentom dokucza również ból podczas oddawania stolca.

Rzeżączkowe zapalenie spojówek

Rzeżączkowe zapalenie spojówek dotyczy przede wszystkich zakażeń okołoporodowych, w związku z tym dotyka niemowląt, których matki były nosicielkami bakterii N. gonorrhoea. Brak szybkiej reakcji może doprowadzić nawet do utratu wzroku u dziecka i powikłań ogólnoustrojowych. Na szczęście, odpowiednia profilaktyka sprawiła, że odnotowuje się coraz mniej takich przypadków.

Rzeżączkowe zapalenie gardła

Niestety, rzeżączkowe zapalenie gardła w większości przypadków nie daje objawów i trudno je rozpoznać. Zdarza się, że pojawia się zaczerwienienie oraz nalot na migdałkach i błonie śluzowej gardła, wskazujący na konieczność wizyty u lekarza.

Jak zdiagnozować rzeżączkę?

W przypadku podejrzenia rzeżączki, należy niezwłocznie udać się do lekarza ginekologa lub wenerologa, ponieważ nieleczona choroba może prowadzić do wielu groźnych powikłań, np. bezpłodności. Termin u wybranego specjalisty zarezerwować można za pośrednictwem serwisu LekarzeBezKolejki.pl.

Najskuteczniejszym sposobem na potwierdzenie diagnozy jest pobranie wymazu z miejsca zakażenia i potwierdzenie obecności bakterii N. gonorrhoea w laboratorium analitycznym. Rzeżączka często występuje z innymi chorobami wenerycznymi, dlatego warto wykonać dodatkowe badania, m.in. w kierunku chlamydiozy czy kiły. Niezwykle istotne jest także poinformowanie partnerów seksualnych pacjenta o możliwości zakażenia rzeżączką, w celu szybkiego rozpoczęcia diagnostyki i zapobiegania dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby.

Leczenie rzeżączki

Leczenie rzeżączki polega na dobraniu odpowiedniego antybiotyku, w zależności od rodzaju zakażenia, wrażliwości wykrytego szczepu bakterii oraz ewentualnych chorób współistniejących. Szczególną grupę pacjentek stanowią kobiety w ciąży, u których terapia uwzględniać musi bezpieczeństwo nienarodzonego dziecka. Do momentu uzyskania potwierdzenia, że choroba została wyleczona, zaleca się wstrzymanie od jakichkolwiek kontaktów seksualnych. Badaniami i ewentualnym leczeniem objęci powinni zostać także partnerzy, którzy w ciągu miesiąca odbyli stosunek płciowy z osobą zarażoną. W przypadku rzeżączki nie dającej objawów, okres ten wydłuża się do 90 dni.

Jak uniknąć zakażenia rzeżączką?

W przypadku rzeżączki, największe ryzyko zakażenia stwarzają kontakty seksualne z wieloma partnerami bez użycia prezerwatywy. Kobiety w ciąży powinny przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego oraz wykonać wszystkie niezbędne badania w celu ochrony zdrowia dziecka i wykluczenia zakażenia okołoporodowego.