Laparoskopia ginekologiczna – co to jest?

Laparoskopia ginekologiczna jest zabiegiem diagnostycznym, który umożliwia sprawdzenie stanu narządów rozrodczych kobiety. Wykonuje się także w celu usunięcia ewentualnej zmiany chorobowej. Sam zabieg znalazł zastosowanie w różnych dziedzinach ginekologii, np:

• diagnozowanie oraz wycinanie zmian o charakterze endometriozy;
• wykrycie i usunięcie zrostów okołojajowodowych i wewnątrzbrzusznych;
• wycinanie mięśniaków macicy;
• ocena budowy narządów rodnych;
• wycinanie guzków i torbieli.

Wskazania do laparoskopii

Ze względu na możliwość łatwej i dokładnej oceny stanu narządów wewnętrznych, laparoskopia jest wskazana w diagnostyce różnych schorzeń układu rozrodczego. Skierowanie na zabieg wystawia zazwyczaj lekarz ginekolog. Przeprowadza się ją w celu wykrycia lub ułatwienia diagnostyki wielu schorzeń, np. takich jak:

• niepłodność,
• wady wrodzone narządów płciowych,
• endometrioza,
• ciąża pozamaciczna,
• nieprawidłowy przebieg krwawień,
• zmiany w budowie narządów rozrodczych,
• bóle menstruacyjne o niewyjaśnionej etiologii.

Na czym polega laparoskopia ginekologiczna?

Laparoskopia ginekologiczna jest zabiegiem inwazyjnym, który przeprowadzany jest pod znieczuleniem ogólnym. Przed samym rozpoczęciem zabiegu jamę brzuszną wypełnia się przy użyciu gazu – przeważnie jest to dwutlenek węgla. Wykonuje się to w celu rozsunięcia narządów wewnętrznych, a także powiększenia jamy otrzewnej. Dzięki temu dostep do narządów rozrodczych jest ułatwiony.

Następnie lekarz przeprowadzający zabieg wykonuje nacięcie w okolicy pępka – jego długość sięga do ok. 10mm. Przez miejsce, w którym wykonano nacięcia, wprowadzany jest do jamy brzusznej laparoskop, czyli urządzenie wyposażone w specjalistyczną kamerę umożliwiającą obserwację narządów wewnętrznych.

Jeżeli zajdzie potrzeba przeprowadzenia zabiegu, wówczas lekarz tworzy dodatkowe 2 nacięcia, które zlokalizowane są poniżej linii bikini. Ich wielkość wynosi od 5mm do 10mm i są one wykorzystywane do wprowadzenia mikronarzędzi chirurgicznych. Dzięki nim możliwe jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego z użyciem obrazu uzyskanego na monitorze komputera. Na samym końcu zabiegu wypuszczany jest dwutlenek węgla, a nacięcia są zaszywane.

Po laparoskopii konieczne jest pozostawienie pacjentki na oddziale przez następne 24 godziny w celu obserwacji. Po tym czasie (jeśli wszystko przebiega prawidłowo) pacjentka jest wypisana do domu. Rany powstałe podczas nacinania ulegają zagojeniu po czasie od 7 do 14 dni, nie pozostawiają po sobie żadnych widocznych zmian.

Laparoskopia ginekologiczna – wady i zalety

Laparoskopia jest dosyć bezpiecznym zabiegiem, jednak posiada pewne wady i zalety, które lekarz rozważa przed skierowaniem pacjentki do zabiegu.

Laparoskopia ginekologiczna – wady

Pomimo wysokiego bezpieczeństwa zabiegu, laparoskopia może doprowadzić do różnego rodzaju powikłań. Do najczęściej występujących zaliczamy:

• powikłania związane z działaniami niepożądanymi użytego znieczulenia;
• stany zapalne w miejscu zabiegu;
• przepuklinę brzuszną;
• uszkodzenie przewodu pokarmowego, naczyń krwionośnych czy też układu moczowego (w miejscu przeprowadzonego zabiegu);
• uszkodzenia tkanek.

Laparoskopia ginekologiczna – zalety

Do zalet laparoskopii ginekologicznej zaliczamy stosunkowo niską inwazyjność, a także niezwykle wysoką precyzję przeprowadzanego zabiegu. W trakcie jego trwania dochodzi do niewielkich krwawień, wykonane nacięcia rzadko pozostawiają blizny, a okres rekonwalescencji po zabiegu jest stosunkowo krótki.

Laparoskopię ginekologiczną można wykorzystać do diagnozy wielu schorzeń układu rozrodczego kobiety. Skierowanie na nie można uzyskać od lekarza ginekologa, u którego wizytę w łatwy sposób można zarezerwować za pomocą portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Autor