Jak wygląda budowa nerwu?

Nerwy to część układu nerwowego człowieka. Nerwy obwodowe są odpowiedzialne za odbieranie bodźców czuciowych oraz wysyłanie sygnałów przez włókna ruchowe do mięśni. W skład neuronu obwodowego układu nerwowego wchodzi:
ciało neuronu;

• dendryty - odbierają sygnały od innych neuronów i przekazują je do ciała neuronu;
• akson - odpowiedzialny za przenoszenie impulsów z ciała neuronu do innych neuronów lub komórek docelowych (mięśniowych lub gruczołowych);
• komórki Schwanna - otaczają akson i wpływają na przyśpieszenie przewodzenie impulsów.

Umów wizytę u lekarza rodzinnego

Jakie są przyczyny zespołu Guillaina-Barrego?

Przyczyna uszkodzenia nerwów w chorobie Guillaina-Barrego nie jest w pełni poznana. W procesie demielinizacji nerwów biorą udział reakcje immunologiczne, zarówno w mechanizmie komórkowym, jak i humoralnym. Początek choroby może zostać wyzwolony przez infekcję (zakażenie wirusem, m.in. cytomegalii, Epsteina-Barr, czy bakterią - Haemophilus influenzae). 

Wyróżnia się kilka postaci tej choroby:

• klasyczną - ostrą zapalną demielinizacyjną polineuropatię i ostrą ruchową neuropatię aksonalną;
• zlokalizowaną - zespół Millera Fishera (zajmuje nerwy czaszkowe, obejmuje zaburzenia w płynnym i dokładnym wykonywaniu ruchów) oraz postać gardłowo-szyjno-ramienna;
• przewlekłą zapalną polineuropatią demielinizacyjną.

Objawy zespołu Guillaina-Barrego

Objawy choroby w postaci parestezji, bólu i niedowładu w pierwszej kolejności obejmują kończyny dolne. Wraz z postępem choroby symptomy zajmują również ręce. W rzadkich przypadkach polineuropatia może objąć nerwy międzyżebrowe, doprowadzając do problemów z oddychaniem i końcowo do niewydolności oddechowej.

Objawy konieczne do rozpoznania GBS

Objawy pojawiające się w GBS można podzielić na te, których obecność jest konieczna do postawienia rozpoznania oraz przemawiające za rozpoznaniem. Objawami koniecznymi są:

• postępujące zniesienie lub osłabienie odruchów więcej niż jednej kończyny;
• odcinkowa demielinizacja potwierdzona przez biopsję nerwu;
• wynik badania płynu mózgowo-rdzeniowego z podwyższonym stężeniem białka i małą ilością komórek;
• zaburzenia w badaniu elektrofizjologicznym.

Konieczne jest także wykluczenie nowotworu, ołowicy, porfirii oraz choroby układowej.

Objawy przemawiające za rozpoznaniem GBS

Symptomy, które mogą wskazywać na GBS, ale nie stanowią podstawy do postawienia diagnozy to objawy przemawiające za rozpoznaniem. Obejmują m.in. stopniowe narastanie objawów na przestrzeni dni lub tygodni, względną symetrię objawów oraz brak gorączki na początku choroby. 

Diagnostyka zespołu Guillaina-Barrego

Lekarz neurolog rozpoznaje zespół Guillaina-Barrego przede wszystkim na podstawie objawów prezentowanych przez pacjenta. Pomocny w postawieniu diagnozy może być również wynik badania płynu mózgowo-rdzeniowego czy badanie elektrofizjologiczne.

W przypadku wystąpienia niepokojących objawów udaj się do lekarza rodzinnego, internisty lub bezpośrednio do neurologa. Wizytę u wybranego lekarza specjalisty możesz zarezerwować na LekarzeBezKolejki.pl.

Leczenie zespołu Guillaina-Barrego u dzieci i dorosłych

Jednym ze sposobów terapii choroby Guillaina-Barrego jest dożylne podanie immunoglobulin w dużej dawce. Przy braku możliwości zastosowania preparatów immunoglobulin, należy zastosować plazmaferezę. Plazmafereza jest zabiegiem polegającym na pobraniu pewnej objętości krwi i rozdzieleniu jej na osocze i elementy krwi, które są podawane ponownie pacjentowi.

Dodatkowo, chorym można podać leki przeciwbólowe. Leki przeciwdrgawkowe, takie jak karbamazepina czy pregabalina mogą pomóc w niwelowaniu parestezji. Jeśli pacjent przez długi okres będzie leżał w łóżku, należy zastosować leczenie przeciwzakrzepowe. Zalecana jest również fizjoterapia i specjalne ćwiczenia w ramach rehabilitacji przy zespole Guillaina-Barrego, aby uniknąć zaniku mięśni i przykurczów. Znaczny procent chorych wraca do całkowitego zdrowia po kilku miesiącach. Czasami niestety mogą na stałe pozostać niedowłady i osłabienia mięśni.

Bibliografia:

1. Ostrowska, M. (2016). Ostra zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (zespół Guillaina i Barrégo). Medycyna Praktyczna. Dostępne na: https://www.mp.pl/pacjent/neurologia/choroby/151482,zespol-guillaina-i-barrego. (Dostęp: 08.2023).
2. Sawiec, P. (2020). Rozpoznawanie i leczenie zespołu Guillaina i Barre'go u dzieci i młodzieży. Medycyna Praktyczna. Dostępne na: https://www.mp.pl/pediatria/artykuly-wytyczne/wytyczne/240781,rozpoznawanie-i-leczenie-zespolu-guillaina-i-barrego-u-dzieci-i-mlodziezy. (Dostęp: 08.2023).
3. Drac, H. Kozubski, W. (2014). OSTRE ZAPALNE POLINEUROPATIE. Neurologia podręcznik dla studentów medycyny. Redakcja naukowa Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski. Tom II. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, s. 606-609.