Czym jest rumień zakaźny?

Rumień zakaźny to wysypkowa choroba, pojawiająca się najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Wywoływana jest parwowirusem B19, który przenosi się najczęściej drogą kropelkową lub rzadziej przez zakażoną krew czy osocze. Okres wylęgania wynosi około 2 tygodni i właśnie w tym czasie, jeszcze przed pojawieniem się pierwszych objawów, występuje największa zakaźność. W zależności od wieku, zakażenie może przebiegać w różny sposób. Rumień u dziecka najczęściej objawia się charakterystyczną wysypką oraz niewielką gorączką, natomiast u osób dorosłych choroba ta często przebiega zupełnie bezobjawowo. Rumień zakaźny jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży.

Parwowirus B19 a rumień zakaźny

Parwowirus B19 jest wirusem, który w zależności od wieku i stanu układu immunologicznego, może wywoływać u człowieka różne postaci choroby. Niektóre z nich mają łagodny przebieg, a inne mogą powodować poważne zagrożenie. Do chorób wywoływanych przez parwowirusa B19 zalicza się:

• rumień zakaźny,
• grudkowo-krwotoczny zespół rękawiczek i skarpetek,
• zespół poliartropatii,
• przewlekłą niedokrwistość,
• leukopenię,
• małopłytkowość.

Rumień zakaźny – objawy

W pierwszej fazie rumienia zakaźnego mogą pojawić się niespecyficzne objawy przypominające grypę, takie jak np. osłabienie, bóle i zawroty głowy, bóle mięśniowe, katar, ból gardła lub powiększenie węzłów chłonnych. Choroba przebiega zazwyczaj bez gorączki, ale w niektórych przypadkach pojawia się niewielkie podwyższenie temperatury ciała. Po kilku dniach pojawiają się charakterystyczne wykwity. Początkowo pojawią się one tylko na policzkach w postaci rumienia przypominającego kształt motyla, a z czasem rozprzestrzeniają się na ramiona, tułów i kończyny. Zmiany te mogą przybierać różne kształty – często bledną w centralnej części tworząc rumieniowe obrączki. Po kilku dniach wysypka ustępuje, ale może nawracać nawet przez 3 tygodnie. Dzieje się tak często pod wpływem wysiłku fizycznego lub przez przegrzanie ciała.

Rumień zakaźny – diagnostyka

Bardzo trudno rozpoznać rumień zakaźny na podstawie początkowych objawów, dopiero pojawiające się charakterystyczne zmiany skórne wskazują na wystąpienie choroby. Nigdy jednak nie należy stawiać diagnozy samodzielnie, a podejrzenia wystąpienia rumienia zakaźnego u dziecka należy jak najszybciej skonsultować z lekarzem rodzinnym lub pediatrą. Przeprowadzi on dokładny wywiad oraz obejrzy zmiany, aby wykluczyć inne choroby wysypkowe (półpasiec, rumień nagły, ospę, różyczkę, rumień po kleszczu).

Na wizytę do dowolnego lekarza z łatwością i bez wychodzenia z domu się możesz zapisać się za pomocą portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Aby ostatecznie potwierdzić obecność rumienia zakaźnego wykonuje się badanie serologiczne, polegające na oznaczeniu przeciwciał anty-B19:

• IgM – ich wysoki poziom świadczy o świeżo przebytym zakażeniu,
• IgG – ich wysoki poziom świadczy o odporności na wirusa.

Leczenie rumienia zakaźnego

Rumień zakaźny nie wymaga zazwyczaj specjalistycznego leczenia. W większości przypadków układ immunologiczny sam poradzi sobie z chorobą, a u osób z osłabioną odpornością mogą pomocniczo zostać podane przeciwciała. Lek zwalczający parwowirusa B19 nie istnieje, nie ma też szczepionki zapobiegającej zakażeniu. Najczęściej stosowane jest leczenie polegające na łagodzeniu objawów, a sama choroba ustępuje samoistnie.

Rumień zakaźny – powikłania

Najczęstsze powikłania rumienia zakaźnego to zapalenie stawów oraz anemia. Choć występują one dość rzadko i zazwyczaj same ustępują, warto skonsultować je z lekarzem.

Inny rumień u dziecka

Pojawienie się rumienia u dziecka może świadczyć o wystąpieniu innych schorzeń niż rumień zakaźny.

Rumień nagły

Rumień zakaźny często mylony jest z rumieniem nagłym, jednak są to zupełnie inne choroby. Rumień nagły wywoływany jest przez wirusa HHV6 lub HHV7 należącego do grupy Herpes i objawia się bardzo wysoką gorączką, trwającą zazwyczaj 3 dni. Po spadku gorączki pojawia się bladoróżowa, plamista lub plamisto-grudkowa wysypka, która ustępuje samoistnie.

Rumień po kleszczu

Wielu osobom rumień kojarzy się z zaczerwienioną zmianą na skórze, powstałą po ukłuciu przez kleszcza – rumieniem wędrującym. Jest to charakterystyczny objaw boreliozy, choroby przenoszonej przez kleszcze. Rumień pojawia się w okolicy ukąszenia przez kleszcza. Początkowo w całości wypełniony jest wysypką, a z czasem jego centralna część blednie tworząc obręcz. Rumień po kleszczu ustępuje po około 30 dniach, ale jego pojawienie świadczy o wystąpieniu boreliozy i wymaga pilnej konsultacji z lekarzem.

Autor