Objawy zespołu niespokojnych nóg

Mogłoby się wydawać, że zespół niespokojnych nóg został wymyślony na potrzeby reklam suplementów diety. Niestety, jest to prawdziwe schorzenie, znane także jako choroba Willisa-Ekboma.

Zespół niespokojnych nóg (RLS) objawia się:

• ciągłą potrzebą poruszania nogami, nasilającą się wieczorem i w nocy,
• nieprzyjemnymi odczuciami, opisywanymi jako mrowienie, drętwienie lub uczucie czegoś poruszającego się po skórze, które ustępują chwilowo po wykonaniu ruchu,
• ogólnym niepokojem ruchowym,
• mimowolnymi cyklicznymi ruchami w nocy w obrębie palców, stopy lub całych nóg, przypominającymi kopanie.

Objawy te potrafią być bardzo uciążliwe i wpływać na jakość życia. Mogą występować jedno- i obustronnie, obejmując całe kończyny lub tylko ich części. Osoby, u których przebieg choroby jest poważny, nie wysypiają się, mają trudności z koncentracją, bywają rozdrażnione.
RLS to nie tylko problemy z zasypianiem. Długie podróże samolotem czy samochodem, seans w kinie, a także siedząca praca stanowią nie lada wyzwanie dla osób z syndromem niespokojnych nóg. Chorzy spotykają się z niezrozumieniem ze strony bliskich i społeczeństwa, co bywa frustrujące i negatywnie wpływa na przebieg choroby.

Umów się do lekarza rodzinnego

Przyczyny zespołu niespokojnych nóg

Zespół niespokojnych nóg najczęściej pojawia się po 20. roku życia, zaś ryzyko wystąpienia i intensywność objawów rośnie wraz z wiekiem. Grupą szczególnie narażoną są pacjenci chorujący na anemię lub niewydolność nerek, seniorzy oraz kobiety w ciąży, głównie w trzecim trymestrze. Jeszcze do niedawna zespół niespokojnych nóg uznawany był za schorzenie psychiatryczne. Mimo iż do dziś nie ustalono jednoznacznie jego podłoża, wśród najczęstszych przyczyn rozwoju RLS wyróżnić można:

• predyspozycje genetyczne,
• niedobór żelaza,
• niedobór magnezu,
• schorzenia nerwowe – polineuropatie, 
• niewydolność nerek,
• stres,
• niektóre stosowane przewlekle leki – przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe,
• używki – kofeina, alkohol, nikotyna.

Diagnostyka zespołu niespokojnych nóg

Zespół niespokojnych nóg rozpoznaje się na podstawie objawów klinicznych oraz wywiadu z pacjentem. Pomocne są także wyniki badań laboratoryjnych, takich jak morfologia, jonogram, ferrytyna czy glukoza na czczo, które pozwalają stwierdzić czy syndrom ma charakter wtórny, wynikający z choroby podstawowej, czy pierwotny, bez ustalonej przyczyny (idiopatyczny). Warto uzyskać także skierowanie do neurologa celem wykluczenia chorób takich jak polineuropatia.

Jeżeli obserwujesz u siebie objawy zespołu niespokojnych nóg i miewasz problemy ze snem, warto udać się na wizytę do lekarza rodzinnego, który w zależności od sytuacji wykona odpowiednie badania oraz wystawi skierowanie na wizytę w poradni specjalistycznej. 
Wizytę u wybranego lekarza lub specjalisty zarezerwujesz wygodnie bez wychodzenia z domu na portalu LekarzeBezKolejki.pl

Leczenie zespołu niespokojnych nóg

Podstawowym postępowaniem w leczeniu zespołu niespokojnych nóg jest ograniczenie czynników, mogących wywoływać to schorzenie, a także skupienie się na leczeniu chorób podstawowych, takich jak nadciśnienie czy cukrzyca. Warto także uzupełnić niedobory mikro i makroelementów, w szczególności magnezu i żelaza. Rezygnacja z używek w postaci alkoholu, kawy czy nikotyny również może złagodzić przebieg choroby. 

W przypadku bardzo uciążliwych objawów oraz idiopatycznym zespole niespokojnych nóg, lekarz może zalecić stosowanie leków dopaminergicznych, takich jak ropinirol czy pramipeksol oraz leków przeciwpadaczkowych (pregabalina, gabapentyna). W niektórych przypadkach skuteczne jest stosowanie słabych opioidów.

W przypadku łagodnych postaci RLS pomocne może okazać się bieganie, masaże oraz techniki relaksacyjne, w tym joga. Ponadto wskazane jest zachowanie odpowiedniej higieny snu oraz unikanie stresujących sytuacji.

Autor