Pacjentka z mapą w rękach

Znajdź lekarza w okolicy

Pacjentka trzyma kartkę z kalendarza

Wybierz termin i godzinę

Pacjentka rezerwuje termin

Zarezerwuj wizytę

Pacjentka rezerwuje termin

Przyjdź na wizytę

Umów się do lekarza na NFZ lub prywatnie.

Znajdź wolny termin wizyty teraz!

Zespół Tietza – objawy, diagnostyka, leczenie

2021-12-30 13:29
Kobieta odczuwa ból w klatce piersiowej, przyciska rękę do żeber.

Zespół Tietza (zapalenie chrząstek żebrowych) to rzadka choroba układu mięśniowo-szkieletowego, która zazwyczaj nie jest poważna, ale może powodować dotkliwy ból w okolicach żeber. Z tego powodu objawy zespołu Tietza często mogą być mylone z powszechniej występującym zawałem serca. Jak diagnozuje się zespół Tietza? Jak wygląda leczenie tej choroby?

Czym jest zespół Tietza?

Zespół Tietza to choroba zapalna, w której dochodzi do obrzęku chrząstki jednego (lub więcej) z górnych żeber, w szczególności w miejscu, w którym żebra łączą się z mostkiem. Obrzęk przyjmuje często kształt wrzeciona. Jest to łagodna dolegliwość, która często nie wymaga konkretnej interwencji lekarza. Po raz pierwszy została opisana w literaturze medycznej w 1921 roku przez Aleksandra Tietza, niemieckiego chirurga.

Umów się do ortopedy

Jakie są przyczyny zespołu Tietza?

Dokładna przyczyna zespołu Tietza nie jest znana. Niektórzy eksperci uważają, że może być spowodowana drobnymi, lecz licznymi urazami ściany klatki piersiowej. Ryzyko rozwinięcia choroby zwiększa się również u osób ze skłonnościami do infekcji dróg oddechowych i napadów kaszlu związanych z nasiloną aktywnością fizyczną. Zespół Tietza może wystąpić w wyniku innych chorób, np. łuszczycowego zapalenia stawów. Najczęściej dotyka starsze dzieci i dorosłych do 40. roku życia.

Zespół Tietza – jak wyglądają objawy choroby?

Najczęstszym objawem zespołu Tietza jest ból i obrzęk w klatce piersiowej. Symptom może nagle pojawiać się i okresowo znikać, a także rozwijać się stopniowo, by następnie zniknąć, a potem pojawić się na lata. Możliwy jest również ciągły obrzęk, nawet gdy ból nie jest już odczuwalny. 

Ból związany z zespołem Tietza czasami rozciąga się do okolic szyi, ramion i barków, może być łagodny lub silny i tępy lub ostry. W niektórych przypadkach dotknięty chorobowo obszar jest zaczerwieniony i ciepły. Zdarza się, że pacjenci cierpiący na chorobę porównują odczuwany ból do dźgnięcia nożem. Może się zaostrzać w codziennych sytuacjach, takich jak kaszel, kichanie, głęboki oddech, śmiech, zapinanie pasów, przy aktywności fizycznej, a nawet podczas przytulania czy leżenia. Ból towarzyszący zespołowi Tietza często mylony jest z atakiem serca, ale istnieje wiele różnic między tymi chorobami. Zespół Tietza dotyka zazwyczaj niewielkiej części klatki piersiowej, podczas gdy atak serca obejmuje całą jej powierzchnię i towarzyszą mu objawy takie jak duszność, nudności i wzmożone pocenie się.

Jak diagnozuje się zespół Tietza?

Zespół Tietza może być trudny do zdiagnozowania, ponieważ objawy choroby są podobne do tych, które towarzyszą między innymi dusznicy bolesnej (ból w klatce piersiowej spowodowany niewystarczającą ilością tlenu dostarczaną do mięśnia sercowego), licznym problemom z płucami i reumatoidalnemu zapaleniu stawów. Z tego powodu pacjent może zostać zdiagnozowany przez lekarza ortopedę lub reumatologa. Rozpoznanie stawia się na podstawie dokładnej oceny klinicznej, szczegółowego wywiadu z pacjentem, identyfikacji charakterystycznych objawów oraz wykluczenia innych przyczyn bólu w klatce piersiowej. W tym celu lekarz może skierować chorego na badania takie jak elektrokardiogram, rentgen i biopsję, by wyeliminować podejrzenie zaburzeń sercowo-naczyniowych czy nowotwór. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) może wykazać pogrubienie i powiększenie dotkniętej chorobowo chrząstki. 

Wizytę u wybranego specjalisty możesz umówić bez wychodzenia z domu za pomocą portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Jak leczy się zespół Tietza?

W niektórych przypadkach ból związany z zespołem Tietza ustępuje samoistnie i nie wymaga leczenia. Podstawą terapii jest duża ilość odpoczynku, unikanie intensywnej aktywności fizycznej i stosowanie ciepłych okładów na bolące miejsca. W przypadku silniejszych objawów choroby można sięgnąć po niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, naproksen czy aspiryna. Gdy doustne leki nie łagodzą bólu, lekarz może zalecić iniekcje z kortykosteroidów bezpośrednio w miejsce dotknięte stanem zapalnym. Zazwyczaj ból ustępuje po kilku tygodniach lub miesiącach, jednak obrzęk może utrzymywać się dłużej.


Wszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u lekarza.

Więcej artykułów