Choroba Meniera, czyli wodniak błędnika

Choroba Meniera, zwana także wodniakiem błędnika lub wodniakiem endolimfatycznym, jest chorobą ucha wewnętrznego, czyli jednego z elementów zmysłu równowagi i słuchu. Nazwa wodniak błędnika doskonale oddaje przyczynę choroby – nadmierne gromadzenie się płynu w błędniku błoniastym. Wskutek jej gromadzenia się, dochodzi do poszerzenia układu limfatycznego w obrębie ucha wewnętrznego, przez co sam błędnik staje się coraz cieńszy, a w konsekwencji rozrywa się. Po rozerwaniu błędnika dochodzi do wylewania się endolimfy i uszkodzenia nerwu przedsionkowego i ślimakowego. Niestety, na tym nie koniec, po wygojeniu uszkodzonych obszarów cały cykl się powtarza. 

Fazy zaostrzeń i remisji choroby występują w różnych odstępach czasowych – od kilku razy dziennie do kilku razy rocznie. Choroba Meniera jest chorobą przewlekłą, która może prowadzić do stałego poczucia braku równowagi. Zazwyczaj dotyczy jednego ucha, jednak zdarza się, że objawy dotykają także ucha drugiego. Na szczęście całkowity ubytek słuchu dotyczy tylko niewielkiego procenta chorych. 

Choroba Meniera jest chorobą rzadką, szacuje się, że występuje u 50/100 000 osób. Najczęściej pojawia się u osób w wieku 30-50 lat i występuje niezależnie od płci pacjenta.

Umów się do lekarza rodzinnego

Czynniki wpływające na występowanie choroby Meniera

Istnieje wiele czynników, które mogą wpłynąć na występowanie choroby Meniera. Wyróżnić można wśród nich m.in.:

• czynniki genetyczne, 
• choroby metaboliczne, 
• urazy mechaniczne, 
• stosowane leki, 
• choroby autoimmunologiczne, 
• choroby naczyń krwionośnych, 
• występowanie otosklerozy, czyli choroby błędnika kostnego. 

Do występowania choroby Meniera mogą się także przyczynić przebyte infekcje – wirusowe i bakteryjne. Wśród infekcji bakteryjnych wyróżnić można m.in. przebytą kiłę czy boreliozę, a wśród infekcji wirusowych np. infekcje spowodowane przez wirusa cytomegalii, wirusa opryszczki czy wirusa Epsteina-Barra.

Objawy choroby Meniera

Objawy choroby Meniera związane są ściśle z narządem słuchu i równowagi. Chory może skarżyć się na ciężkie zawroty głowy, którym towarzyszą nudności i wymioty, a także bóle głowy i oczopląs. W przebiegu choroby Meniera występować może niedosłuch, szum uszny, nadwrażliwość na dźwięki oraz zmienne ich odczuwanie. Niejednokrotnie objawy związane z upośledzeniem słuchu pogłębiają się po napadzie choroby. Czas trwania napadu jest bardzo osobniczy i waha się od kilku minut do kilku godzin.

Diagnostyka choroby Meniera

W przypadku wystąpienia objawów choroby należy zgłosić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub bezpośrednio do specjalisty, czyli otolaryngologa. Lekarz na podstawie wywiadu i dodatkowych badań będzie mógł postawić diagnozę i skierować pacjenta na odpowiednie leczenie. Wśród badań pomocnych w diagnostyce choroby Meniera są m.in. badania słuchu, badania równowagi, a także badania obrazowe, czyli tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny.

Leczenie choroby Meniera

Niestety, nie da się całkowicie wyleczyć choroby Meniera ani zatrzymać jej postępu. Można natomiast złagodzić objawy choroby, zarówno farmakologicznie, jak i operacyjnie. Wśród metod farmakologicznych stosuje się m.in. 

• leki przeciw zawrotom głowy (np. prometazyna),
• leki wpływające na krążenie krwi w uchu wewnętrznym (np. betahistyna),
• leki moczopędne (np, furosemid, hydrochlorotiazyd).

Leczenie niefarmakologiczne choroby Meniera

W przypadku, gdy stosowanie leków nie przynosi zauważalnych korzyści, lekarze często proponują leczenie operacyjne. Może to być m.in. zabieg na worku endolimfatycznym, zabieg wytworzenia przetoki śródchłonki czy przecięcie nerwu przedsionkowego. 

Pamiętaj, że na wizytę u dowolnego specjalisty możesz z łatwością i bez wychodzenia z domu zapisać się za pośrednictwem portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Autor