Na czym polega migotanie przedsionków?

Serce zbudowane jest z dwóch przedsionków oraz dwóch komór. Za pomocą ich regularnych skurczów i rozkurczów krew może być pompowana i rozprowadzana po całym ciele. W przypadku migotania przedsionków, przedsionki serca nie są w stanie wykonywać skoordynowanych ruchów, co upośledza ich czynność, a w konsekwencji pracę komór. To wszystko skutkuje mniejszym przepływem krwi przez serce i jego niemiarowym rytmem.

Umów się do kardiologa

Rodzaje migotania przedsionków

W zależności od długości trwania arytmii oraz efektywności leczenia wyróżnia się cztery rodzaje migotania przedsionków:

• napadowe – trwające krócej niż 48 godzin i ustępujące samoistnie,
• przetrwałe – trwające dłużej niż 7 dni,
• przetrwałe długo trwające – powyżej jednego roku,
• utrwalone – trwające lata i oporne na leczenie.

Jakie są objawy migotania przedsionków?

U wielu pacjentów migotanie przedsionków przebiega bezobjawowo lub daje mało charakterystyczne objawy, takie jak:

• kołatanie lub nieregularne bicie serca,
• napadowe poty,
• omdlenia,
• zawroty głowy,
• osłabienie i zmęczenie,
• duszności.

Takie objawy towarzyszą napadowemu migotaniu przedsionków – pacjent może odczuwać jeden z nich lub kilka jednocześnie. W przypadku utrwalonego migotania przedsionków chory nie odczuwa żadnego z symptomów (najczęściej jest do nich przyzwyczajony). Jest to najbardziej niebezpieczny wariant choroby, który w konsekwencji może doprowadzić do udaru niedokrwiennego mózgu i zgonu.

Przyczyny migotania przedsionków

Migotanie przedsionków może być konsekwencją występowania wielu czynników, które dzielimy na sercowe i pozasercowe. 

Wśród przyczyn sercowych wyróżniamy następujące jednostki chorobowe:

• nadciśnienie tętnicze,
• wady zastawki dwudzielnej (elementu w mięśniu sercowym, który zapobiega cofaniu się krwi),
• choroba wieńcowa,
• niewydolność serca,
• zapalenie mięśnia serca i osierdzia,
• nowotwory serca,
• sarkoidoza i amyloidoza.

Do przyczyn sercowych zalicza się również przebyte operacje kardiochirurgiczne.

Do przyczyn pozasercowych należą przede wszystkim:

• nadczynność lub niedoczynność tarczycy,
• ostre zakażenie,
• znieczulenie ogólne,
• otyłość,
• cukrzyca,
• zespół metaboliczny,
• przewlekła choroba nerek,
• choroby płuc,
• guz chromochłonny,
• wieloletnie uprawianie sportu (dyscypliny wytrzymałościowe),
• nadużywanie substancji takich jak kofeina, alkohol i nikotyna,
• przedawkowanie leków stosowanych w leczeniu astmy,
• zatrucie tlenkiem węgla.

Jak leczy się migotanie przedsionków?

W leczeniu migotania przedsionków kluczowe jest znalezienie przyczyny choroby, a następnie podjęcie odpowiedniej metody leczenia. Jej celem jest przywrócenie prawidłowego rytmu serca i podtrzymanie go. Aby to osiągnąć, stosowane są:

• leki przeciwarytmiczne,
• leki przeciwzakrzepowe,
• kardiowersja,
• ablacja (zabieg kardiologiczny, który ma na celu zniszczenie lub odizolowanie fragmentu tkanki serca odpowiadającego za powstanie arytmii).

O doborze strategii leczenia decyduje lekarz kardiolog lub kardiochirurg.

Wizytę u wybranego specjalisty możesz umówić bez wychodzenia z domu na portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Czym jest kardiowersja?

Kardiowersja jest zabiegiem, którego celem jest przywrócenie prawidłowego rytmu serca. Jest dedykowana osobom z migotaniem przedsionków, u których leczenie farmakologiczne nie przyniosło pożądanych skutków lub istnieją przeciwwskazania do stosowania leków antyarytmicznych.

Kardiowersja polega na działaniu na serce pacjenta prądem elektrycznym przez krótki czas. Jest wykonywana za pomocą sprzętu do defibrylacji w znieczuleniu ogólnym. Po każdym wyładowaniu elektrycznym lekarz sprawdza, czy zabieg przyniósł oczekiwany efekt (czasem należy wykonać kilka powtórzeń). Pod wpływem odpowiedniej ilości impulsów migotanie przedsionków ustępuje, a rytm serca normuje się. Po zabiegu pacjent pozostaje na obserwacji w szpitalu przez kilka godzin.

Możliwe powikłania po kardiowersji elektrycznej

Najpoważniejszym powikłaniem możliwym po kardiowersji jest pojawienie się zakrzepów, które mogą skutkować zatorem płuc, zawałem serca lub niedokrwieniem różnych narządów. Ważne jest, aby przed zabiegiem zastosować leki przeciwzakrzepowe oraz wykonać echokardiografię, której zadaniem jest uwidocznienie ewentualnych skrzeplin.

Rzadszym powikłaniem są odczyny skórne, oparzenia lub pojawienie się innych zaburzeń rytmu serca. 

Autor