Czym są wybroczyny na skórze?

Wybroczynami nazywamy niewielkie wynaczynienia krwi z naczyń kapilarnych w obrębie skóry lub błon śluzowych, nieprzekraczające 3 mm. Powstają na skutek wydostawania się poza obręb naczynia krwinek czerwonych (erytrocytów), co uwidacznia się w postaci czerwonych plamek. Najczęściej pojawiają się na twarzy, brzuchu, rękach i stopach. Czasem zlewają się ze sobą w większe skupiska, przypominając rodzaj wysypki. Charakterystyczną cechą wybroczyn jest to, że po uciśnięciu nie bledną.

Umów się do lekarza rodzinnego

Czy wybroczyny na skórze mogą być objawem poważnych chorób?

Wybroczyny mogą być efektem chwilowo zwiększonego ciśnienia wewnątrz drobnych naczyń, wynikającego ze zwiększonego wysiłku, spowodowanego m.in. przez:

• intensywny kaszel;
• wymioty;
• płacz;
• poród;
• dźwiganie ciężkich przedmiotów/ciężarów.

W takich wypadkach, po ustaniu przyczyny, wybroczyny zwykle znikają w ciągu kilku dni i nie powinny wzbudzać niepokoju. 

Jeśli jednak wybroczyny nie powstają w wyniku powyższych sytuacji, a ponadto nie znikają lub zwiększa się ich ilość, należy skonsultować się z lekarzem, który przeprowadzi pogłębioną diagnostykę. Pojawiające się wynaczynienia mogą świadczyć o chorobach związanych z układem krzepnięcia, np. niedoborach czynników krzepnięcia, zmniejszonej ilości płytek krwi (małopłytkowość) czy małopłytkowej skazie krwotocznej. 

Wybroczyny mogą być także objawem występującej choroby zakaźnej. Do najczęściej występujących czynników chorobotwórczych zalicza się:

• cytomegalowirusy;
• meningokoki;
• wirusy Epsteina-Barra;
• parwowirusy;
• paciorkowce ropne.

Ponadto występowanie wybroczyn stwierdza się często w przebiegu infekcyjnego zapalenia wsierdzia, sepsy oraz gorączki krwotocznej. Mogą także towarzyszyć chorobom nowotworowym, m.in. białaczce i chłoniakom.

Pojawiające się drobne wynaczynienia mogą być związane ze stosowaniem leków przeciwkrzepliwych. Dotyczy to głównie często stosowanych leków przeciwpłytkowych lub antykoagulantów doustnych, które przez pacjentów bywają nazywane “lekami na rozrzedzenie krwi”. Warto zasięgnąć wtedy porady lekarskiej i upewnić się, że preparaty stosowane są prawidłowo, a dawka jest odpowiednio dopasowana.

Wybroczyny na skórze - diagnostyka

Wybroczyny na skórze mogą być związane z szeregiem schorzeń, dlatego istotne jest ustalenie przyczyny ich występowania. Pacjenci najczęściej zgłaszają się z tym problemem do lekarza rodzinnego lub do dermatologa, chcąc wyleczyć “wysypkę”. 

Pamiętaj, że na wizytę u dowolnego specjalisty możesz z łatwością i bez wychodzenia z domu zapisać się za pośrednictwem portalu LekarzeBezKolejki.pl.

Diagnostyka powinna rozpocząć się od wywiadu lekarskiego, w którym zostanie określony charakter zmiany, czas jej występowania, współistniejące choroby oraz predyspozycje genetyczne czy przyjmowane leki.

Poza wywiadem powinno zostać przeprowadzone badanie przedmiotowe, podczas którego zostanie oceniona liczba i wielkość zmian oraz ogólny stan skóry. Ponadto lekarz może zidentyfikować inne objawy, wskazujące na występowanie m.in. choroby zakaźnej. 

W zależności od uzyskanych informacji, lekarz może zlecić następujące badania laboratoryjne:

• morfologię krwi z oznaczeniem liczby płytek i czasu krzepnięcia;
• podstawowe testy układu krzepnięcia;
• przy podejrzeniu chorób narządowych - badania biochemiczne;
• przy podejrzeniu chorób zakaźnych - posiew krwi;
• przy podejrzeniu infekcyjnego zapalenia serca - EKG i echo serca.

Jak leczyć wybroczyny?

Leczenie wybroczyn opiera się na usunięciu jednostki chorobowej, która doprowadziła do wystąpienia tego objawu. Jeśli jest on związany z nadmiernym wysiłkiem, kaszlem czy porodem, wybroczyny powinny samoistnie zniknąć. Dodatkowo można wspomóc się suplementacją witaminy C, która uszczelni i wzmocni naczynia. 

Jeśli wybroczyny pojawiają się przy terapii preparatami o działaniu przeciwkrzepliwym, może być to sygnał do modyfikacji leczenia. Pamiętajmy jednak, że wszelkie zmiany wymagają konsultacji z lekarzem prowadzącym.

Autor